Widget Recent Post No.

Ένας χειμωνιάτικος λάθος χειρισμός ΝΕΟΥ μελισσοκόμου... Η μήπως δεν είναι;




Το χειμώνα το κρύο γίνετε τσουχτερό, και πολλοί μελισσοκόμοι πέφτουν στην παγίδα, να "κλείνουν" αεροστεγώς τα μελίσσια, με αποτέλεσμα να μην γίνεται σωστά η ανανέωση του αέρα και να μαζεύεται υγρασία. Αν και θεωρητικά ισχύει αυτό, πολλοί μελισσοκόμοι, ακόμη και επαγγελματίες με 1000 μελίσσια, επιλέγουν να ενισχύουν την μόνωση το χειμώνα, αλλά ποτέ αεροστεγώς, ειδικά όταν τα μελίσσια σχηματίζουν μελισσόσφαιρα. Όσο και να φαίνεται παράξενο, η πιο ευάλωτη περίοδος δεν είναι όταν τα μελίσσια έχουν τη σφαίρα, αλλά όταν αρχίζει να επεκτείνεται ο γόνος, δηλαδή μετά τα μέσα του Ιανουαρίου.
Όπως έχει γράψει ένας μεγάλος επαγγελματίας μελισσοκόμος, όταν τα μελίσσια ξεκινήσουν γόνο, η θερμοκρασία απο τους 29 ανεβαίνει στους 34, άρα η θερμότητα σπάει την υγρασία. Επομένως τότε είναι που χρειάζεται μια καλή μόνωση. Προσωπικά για τις πολύ δύσκολες περιοχές πιστεύω ότι ένα καλό κηρόπανο, με πλαίσιο φελιζόλ δεξιά και αριστερά είναι η ιδανική λύση για ένα ζεστό μελίσσι.

Αυτή είναι η πιο αποδοτική πατέντα, η οποία είναι ικανή να σώσει και τα μικρότερα μελίσσια. Φυσικά ένα μελίσσι 2 πλαισίων δεν νοείτε να επιβιώσει στη Βόρεια Ελλάδα τέτοια εποχή.  Εκτός αν το μονώσουμε καλά, το ενισχύσουμε πρωτεινικά, και καταφέρει να κρατήσει γόνο... Πράγμα δύσκολο. Στη Νότια Ελλάδα όλα γίνονται πολύ πιο εύκολα


Την σημερινή ανάρτηση την έκανα με αφορμή, ένα πολύ ενδιαφέρον μύνημα που έλαβα μελισσοκόμο, και ήθελα να το σχολιάσουμε μαζί, αν θεωρείτε λάθος η σωστό... Πάμε να διαβάσουμε τι μας έγραψε, και την φωτογραφία που μας έστειλε. Εννοείτε δεν θέλουμε να επικρίνουμε κανέναν για τους χειρισμούς, με μοναδικό σκοπό, τα μελισσάκια μας να έχουν ακόμη καλύτερες συνθήκες. Μόνο αυτός είναι ο σκοπός πάντα! Πάμε να δούμε το μύνημα του μελισσοκόμου μας...

Γράφει ο μελισσοκόμος Νικόλας...
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά από την Κομοτηνή. Επειδή το κρύο είναι τσουχτερό είπα να δοκιμάσω ένα χειρισμό, ο οποίος ίσως φαίνεται λίγο υπερβολικός, σαι σαν υπερπροστατευτικός ερασιτέχνης μελισσοκόμος αποφάσισα να τον δοκιμάσω. Τι έκανα λοιπόν. Κουκούλωσα λίγα από τα μελίσσια μου με πρόχειρα σκεπασματα αφήνοντας ανοιχτά τις μπροστινές θύρες για αερισμό.
Βέβαια μόλις υποχωρίσει το δριμή κρύο θα τα ξεσκεπάσω μίας και έχω κάνει και σφίξιμο εσωτερικά.
Για αυτούς που ¨στεναχοριούνται¨ μήπως και δεν τα καταφέρουν να βγάλουν τον χειμώνα.
Υ.Γ Συνεχίστε τις υπέροχες αναρτήσεις σας.



Απάντηση...
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο μόνος τρόπος να ενισχύσουμε εξωτερικά τη κυψέλη για το κρύο, είναι το φελιζόλ. Εφόσον είναι επίπεδο και δεν απορροφά υγρασία. Το πρόβλημα είναι ότι το σηκώνει ο αέρας γι αυτό το πατάμε με μια πέτρα. Αυτή είναι μια τεχνική πολύ αποδοτική σε Κρύα μέρη, και έχω δεί πάρα πολλούς μελισσοκόμους να την εφαρμόζουν.

Τώρα, σχολιάζοντας την παραπάνω φωτογραφία, πιστεύω ότι αν αυτά τα υφάσματα βραχούν, θα κρατάνε πολύ νερό επάνω τους, το οποίο θα εξατμίζεται γύρω απο το σμήνος. Υπάρχει τόσο μεγάλο πρόβλημα με τη νοζεμίαση, που αυτές είναι λεπτομέρειες που πρέπει να τις προσέχουμε. Εννοείτε ότι πρέπει να περιποιούμαστε τα μελίσσια μας, και να τα φροντίζουμε με όποιο τρόπο μπορούμε, αλλά πολλές φορές απο τη καλή μας θέληση μπορούμε να τα δυσκολέψουμε.

Το γεγονός ότι άφησες τις θήρες ανοιχτές, σημαίνει ότι έχεις επίγνωση του τι συμβαίνει στο μελίσσι, και ότι χρειάζεται τον φρέσκο αέρα, έτσι η δική μου συμβουλή είναι με την πρώτη ευκαιρία, όταν υποχωρήσει και το κρύο να τα αφαιρέσεις. Και να δώσεις την περισσότερη προσοχή εσωτερικά, διότι εκεί είναι που το μελίσσι χρειάζεται την μόνωση. Καλό φελιζόλ δεξιά αριστερά, ένα κηρόπανο με τα κενά του γύρω γύρω, και όλα είναι κομπλέ. Και να μη ξεχάσουμε και την τροφούλα, η οποία είναι βασική για την παραγωγή θερμότητας στο ξεχειμώνιασμα...

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια