Widget Recent Post No.

Εποχιακοί χειρισμοί Ιουλίου - Αυγούστου



Οι δύο μήνες του καλοκαιριού, Ιούλιος και Αύγουστος, είναι η κρισιμότερη περίοδος για τη μελισσοκομία της Ελλάδας. Αυτό ισχύει για όλη τη χώρα, παρά τις διαφορές του εδάφους και τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες, νησιά, ορεινές περιοχές, πεδιάδες, κ.α. δημιουργούν μικροκλίματα που επηρεάζουν διαφορετικά την εξέλιξη των μελισσιών.

Βροχές Μάρτιο και Απρίλιο με χαμηλές θερμοκρασίες και συνέχιση των βροχών, Μάιο και Ιούνιο, διαμορφώνουν ένα σκηνικό στη μελισσοκομία μας με απογοήτευση σε μεγάλα διαμερίσματα της χώρας. Ελάχιστα μέρη – περιοχές έχουν ικανοποιηθεί μελισσοκομικά ή ελπίζουν να ικανοποιηθούν αυτούς τους δύο μήνες ( η αναφορά είναι για το φετινό καλοκαίρι ).

Γενικά με τον φετινό βροχερό καιρό, πρέπει να είναι ικανοποιημένοι μόνο οι μελισσοκόμοι της Ανατολικής Ελλάδας, επειδή η ανατολική Ελλάδα διακρίνεται για το ξηρό - θερμό κλίμα και οι βροχές της άνοιξης ευνοούν τις ανοιξιάτικες ανθοφορίες για την ανάπτυξη των μελισσιών, αλλά και την πραγματοποίηση τρύγων, στο ανοιξιάτικο πεύκο τον Απρίλιο ή Μάιο και σε πρώιμες καλοκαιρινές ανθοφορίες , όπως παλιούρι, σμυρνιά, τριφύλλια και επίσης το πρώιμο θυμάρι στα νησιά έχει καλή ανάπτυξη και απόδοση, ενώ σ τα θυμάρια του Ιουλίου, ο κύριος όγκος του βασικού αυτού μελισσοκομικού φυτού, προετοιμασμένο καλά από τις βροχές που έχουν προηγηθεί πάει αρκετά καλά.

Αντίθετα η Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησος, περιοχές της Ηπείρου, Στερεάς Ελλάδας, δεν ευνοούνται από ανοιξιάτικες και πρώιμες καλοκαιρινές βροχές. Οι περιοχές αυτές συγκεντρώνοντας τις περισσότερες βροχοπτώσεις, έχουν και τις χαμηλότερες θερμοκρασίες. Αποτέλεσμα τα μελίσσια δεν δουλεύουν ικανοποιητικά τον Ιούνιο, ενώ ξεχνάμε τον Έλατο στην Στερεά και την Πελοπόννησο.

Άρα Ιούλιος και Αύγουστος ανεξάρτητα από την περιοχή μας και το ποσοστό ευνοϊκών ή μη, μελισσοκομικών συνθηκών είναι η κρισιμότερη περίοδος για τη μελισσοκομία της Ελλάδας. Στους μήνες αυτούς, οφείλουμε να γευτούμε τους καρπούς των κόπων μας αξιοποιώντας, την καλοκαιρινή ανθοφορία που αλλού είναι πλούσια και αλλού όχι.

Την περίοδο αυτή πρέπει στο μελισσοκομείο μας να εξασφαλίσουμε το νερό, το οποίο ειδικά τώρα είναι σωτήριο, σε πολλές περιπτώσεις.

Και το δεύτερο που πρέπει να εξασφαλίσουμε, είναι η προστασία των σμηνών από τον καύσωνα. Αυτό το κάνουμε προετοιμάζοντας το μελισσοκομείο μας με τα παρακάτω :

-ποτίστρα
-να καλύπτονται τα καπάκια από φελιζόλ, ξύλο, κλαδιά ή να είναι κάτω από δέντρα για σκιά.
-ανοιχτές οι είσοδοι των κυψελών σε όλο τους το μήκος.

Οι επιλογές μας για ανθοφορίες είναι:1.Ορεινά μέρη.
2.Πευκοδάση.
3.Κάμπος.

Τα βουνά διατηρούν έντονη βλάστηση και συντηρούν τα μελίσσια για ανθοφορίες βαμβακιού, όψιμου θυμαριού και πρώιμου πεύκου.

Ο κάμπος, πεδιάδες με βαμβάκι, μηδική, ηλίανθους ή καλαμπόκι μπορεί να δώσουν μεγάλες αποδόσεις, έχοντας όμως μεγάλο ρίσκο λόγω ψεκασμών.

Υπάρχει και η Καστανιά, που συνεχίζει την ανθοφορία της από τα μέσα του προηγούμενου μήνα. Ο Πολύκομπος, ευκάλυπτο όψιμο, λυγαριά, βάτος, κάππαρη, βελανιδιές, γλυκάνισος, τριφύλλι, είναι από τα φυτά που μας βοηθάνε πολλή αυτή την δύσκολη περίοδο.

Τον Αύγουστο στα μεγαλύτερα υψόμετρα, ξεκινά την ανθοφορία το φθινοπωρινό ρείκι, για να πετύχει όμως απαιτούνται καλοκαιρινές βροχές, που γενικώς σπανίζουν.

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ
Την περίοδο του καλοκαιριού , για λόγους προστασίας του μελιού από τα κατάλοιπα των χημικών σκευασμάτων αποφεύγουμε οποιαδήποτε θεραπεία.

Οι ασθένειες που θα μας απασχολήσουν είναι η Α.Σ. ( Αμερικάνικη σηψηγονία ) και η Ασκοσφαίρωση - Κιμωλίαση.

Έλλειψη γύρης, Παρουσία βαρρόας σε μεγάλο βαθμό ( μεγάλη έλλειψη θρεπτικών συστατικών ) μπορεί να παρουσιάσουν σήψης στον γόνο.

Η αμερικάνικη σηψηγονία, που είναι ως γνωστόν δύσκολη και επίμονη αρρώστια του γόνου, όταν εμφανισθεί είναι προτιμότερο τα σμήνη να απομακρύνονται από το μελισσοκομείο και να εφαρμοσθεί διπλή μετάγγιση και εάν το σμήνος δεν έχει και μέλι εφαρμογή θεραπείας με τεραμυκίνη. Τακτικές, αλλά όχι συχνές και μακρόχρονες, επιθεωρήσεις των μελισσιών, μας επιτρέπουν στο γρήγορο εντοπισμό των άρρωστων σμηνών, προτού γενικευθεί το κακό σε όλο το μελισσοκομείο.

Η ασκοσφαίρωση αντιμετωπίζεται με καλό αερισμό, καθαριότητα, "σφίξιμο " των μελισσιών (λίγα πλαίσια), προπαντός όμως με τον αποκλεισμό των βασιλισσών από προγράμματα επιλογής για αύξηση ή μελλοντικό πολλαπλασιασμό των μελισσιών μας.

Πηγή: xmbeekeeping.eu

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια