Μια «πολύτιμη» συμβουλή σε όσους είναι στα έλατα

Όσο περνούν οι μέρες και το έλατο στις περισσότερες περιοχές δεν λέει να δώσει, τόσο περισσότερα τηλεφωνήματα και μηνύματα παίρνουμε από  συναδέλφους-μελισσοκόμους, για να μας ρωτήσουν μήπως και γνωρίζουμε κάτι άλλο που αυτοί δεν γνωρίζουν, κάποιο τόπο που το έλατο να δουλεύει καλά ή ακόμα για να πάρουν τη γνώμη μας, μήπως θα ήταν καλύτερα να αλλάξουν πλάνο και να μετακινήσουν τα μελίσσια τους σε κάποιο θυμαρότοπο.

Υπήρχε λοιπόν το ερέθισμα για να γράψουμε ένα άρθρο σχετικά με αυτό το θέμα, μα ένα μήνυμα που λάβαμε σήμερα από το συνάδελφο-μελισσοκόμο Κωσταντή από Καρπενήσι, γίνεται η αφορμή να επισπεύσουμε....

Ας δούμε όμως τι μας γράφει, μεταξύ πολλών άλλων, ο αγαπητός Κωσταντής.

.... Έτσι αποφάσισα φέτος να αλλάξω τόπο και να πάω τα μελίσσια μου στον έλατο, σε άλλο βουνό.

Όμως η απόφαση μου αυτή αποδείχτηκε λάθος γιατί εκεί που τα πήγα σχεδόν κάθε μέρα βρέχει και δεν τα αφήνει να δουλέψουν καλά. Όπως σου προείπα έχω πολύ δυνατά μελίσσια που τα περισσότερα είναι τρίπατα.

Τώρα σκέπτομαι να τα μετακινήσω στα παλιά μου λημέρια που μαθαίνω πως πάει καλύτερα, αλλά είναι τρεις ώρες δρόμος και φοβάμαι μη πάθουν καμιά ζημιά γιατί έχουν μαζέψει λίγα μέλια. Θέλω να ακούσω τη γνώμη σου και για αυτό το θέμα... αλλά αν μπορείς σύντομα σε παρακαλώ γιατί δεν απομένει πολύς χρόνος.....

Φίλε Κωσταντή θα δώσω μια απάντηση ειδικά για το δικό σου θέμα, αλλά με την ευκαιρία αυτή θα δώσω μια πολύτιμη συμβουλή σε όλους τους συναδέλφους που επιχειρούν στα έλατα και κάνουν όμοιες σκέψεις με τη δική σου.

Όσον αφορά ειδικά εσένα λοιπόν, ο κίνδυνος που υπάρχει, είναι κατά τη μεταφορά οι μεγάλοι  πληθυσμοί που έχουν τα μελίσσια σου να στρεσαριστούν να γίνουν υπερκινητικοί και να ανεβάσουν τη θερμοκρασία του χώρου τους. Αν αυτό πάρει δυσανάλογες διαστάσεις μέσα στις τρεις ώρες της μεταφοράς συν μια της προετοιμασίας, ίσως να μαλακώσουν κάποιες κηρήθρες που έχουν μέλι και βαραίνουν. Ιδιαίτερα αν αυτό είναι φρέσκο, ο κίνδυνος γίνεται μεγαλύτερος και μπορεί να προκληθεί ακόμα και  πνιγμός μελισσών. Ο κίνδυνος γίνεται ακόμα πιο μεγάλος αν δεν έχεις αεριζόμενους πάτους.

Πάντως σε κάθε περίπτωση αν το αποφασίσεις να τα μετακινήσεις τώρα, θα σε συμβούλευα να κάνεις πρώτα μια επιθεώρηση, να δεις πια πλαίσια έχουν μέλι, να τα τρυγήσεις, να τα επιστρέψεις για να πάρουν οι μέλισσες τα υπολείμματα του μελιού και μετά 2-3 μέρες, ένα βράδυ με δροσιά, κάνεις τη μεταφορά, πάντα με πολύ μεγάλη προσοχή.

Όμως εμείς θα σε συμβουλεύαμε να το ξανασκεφτείς, γιατί η απάντηση που δίνουμε σε όλους τους αγχωμένους συναδέλφους που μας κάνουν την ίδια ερώτηση, είναι σταθερά και μόνιμα η ίδια: Συνάδελφοι Ψυχραιμία!

Πρότυπο μας, σε ότι αποφασίσουμε, θα πρέπει να είναι η φράση: «Όταν ξεκινά η μάχη, ο αρχιστράτηγος πρέπει να έχει υπομονή και να κάθετε ψύχραιμος στα μετόπισθεν, αναμένοντας τη νίκη», που την είπε ο ανώτατος διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων αρχιστράτηγος «Άικ» Αϊζενχάουερ, κατά την απόβαση στη Νορμανδία, που έγινε στα παράλια της Γαλλίας στις 6 Ιουνίου του 1944, και σηματοδότησε την έναρξη του τέλους του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου.

Ο Αϊζενχάουερ λοιπόν, ενώ για μήνες δούλευε πυρετωδώς από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ με τους επιτελείς του, για να καταστρώσει τα πλάνα της μεγαλύτερης στρατιωτικής επιχείρησης που έχει γίνει ποτέ, όταν τελικά έδωσε την εντολή αυτή να ξεκινήσει, κάθισε ήρεμος στο σαλόνι του πίνοντας τσάι, ακούγοντας μουσική... και περιμένοντας.

Γνώριζε πολύ καλά πως ότι ήταν να κάνει από τη μεριά του, το είχε κάνει με τον καλύτερο τρόπο και τώρα δεν του απέμενε τίποτα άλλο από το να περιμένει ψύχραιμα τα καλά νέα της νίκης.

Κάπως έτσι πρέπει να αντιδράμε και όσοι από εμάς ασκούμε νομαδική μελισσοκομία. Εμείς οι μελισσοκόμοι που προετοιμάζουμε μήνες το δικό μας στρατό - τα μελίσσια μας, δηλαδή - καταστρώνουμε τα επιτελικά μας σχέδια και τελικά παρατάσσουμε τις δυνάμεις μας σε κάποιο τόπο όπου ευελπιστούμε να κερδίσουμε τη μάχη, πετυχαίνοντας μια καλή σοδιά.

Αν με ρωτήσετε τι συνέβη τις πρώτες ώρες της μάχης στην απόβαση της Νορμανδίας, θα σας απαντήσω πως στην αρχή τα πράγματα ήταν δύσκολα. Οι απώλειες για τους συμμάχους ήταν πολύ μεγάλες και η προέλαση του στρατού προχωρούσε μέτρο-μέτρο.

Όμως ο αρχιστράτηγος στα μετόπισθεν, εξακολουθούσε να παραμένει ψύχραιμος και υπομονετικός. Γνώριζε πολύ καλά πως αν διέταζε μια υποχώρηση, οι απώλειες ενδεχομένως να ήταν πολύ μεγαλύτερες από ότι οι απώλειες της προέλασης. Γνώριζε ακόμα πως μια μεγάλη μάχη, είναι λάθος να κριθεί πρόωρα!

Έτσι περίμενε και τελικά δικαιώθηκε, πετυχαίνοντας την μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία!

Δικαιώθηκε γιατί είχε υπομονή και παρέμεινε ψύχραιμος, γιατί γνώριζε πως η αλλαγή στο σχεδιασμό της επιχείρησης και η εφαρμογή ενός εναλλακτικού πλάνου δράσης που είχε στα συρτάρια του, όχι μόνο θα του αποστερούσαν την πιθανή νίκη, μα επί πλέον θα είχαν πολύ μεγάλο κόστος, και μάλιστα με αβέβαια και πάλι αποτελέσματα. 

Θα έχετε όλοι αντιληφθεί ότι αυτά όλα τα αναφέρουμε όχι γιατί θέλουμε να κάνουμε μαθήματα ιστορίας, μα γιατί θέλουμε να δώσουμε ένα πολύτιμο μήνυμα σε όσους από εμάς κυνηγάμε σοδιές, μεταφέροντας τα μελίσσια μας εδώ και εκεί! Σε όλους εκείνους που ασκώντας νομαδική μελισσοκομία, προετοιμάζουν για μήνες τα μελίσσια τους για τη μεγάλη στιγμή. Σε αυτούς που έχοντας ξοδέψει χρόνο και χρήμα, ελπίζουν στην δικαίωση.

Αν και εμείς προσωπικά κάνουμε στατική μελισσοκομία, είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε την αγωνία και το άγχος των συναδέλφων που βλέπουν το χρόνο να περνάει χωρίς τα αναμενόμενα αποτέλεσμα και τις ελπίδες τους να λιγοστεύουν.

Οι συνάδελφοι αυτοί πρέπει να γνωρίζουν πως μια κίνηση πανικού τη λάθος στιγμή, μπορεί και την πιθανή νίκη να τους στερήσει και ζημιά να τους κάνει. Τους συμβουλεύουμε λοιπόν να παραμείνουν ψύχραιμοι και να μην κάνουν βεβιασμένες κινήσεις. Να έχουν υπομονή και τα όποια εναλλακτικά σχέδια δράσης έχουν στο συρτάρι τους, να τα εφαρμόσουν μόνο αφού θα έχουν εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες επιτυχίας.

Να θυμούνται πως δεν είναι λίγες οι φορές, που κάποιοι συνάδελφοι που προχώρησαν σε βεβιασμένες μετακινήσεις, έχασαν «και τα αυγά και τα πασχάλια», όπως λέει ο σοφός λαός μας.

Ανακεφαλαιώνοντας, θα θέλαμε να συμβουλεύσουμε όλους τους συναδέλφους που επιχειρούν στα έλατα, να μην πάρουν βεβιασμένες αποφάσεις και ούτε να κάνουν κινήσεις πανικού. Να μην υποχωρήσουν στη μέση της μάχης και να μην στραφούν σε άλλες ανθοφορίες, επωμιζόμενοι και άλλα έξοδα, αν δεν είναι απόλυτα βέβαιοι πως η υπόθεση «έλατος» έχει τελεσίδικα τελειώσει στη περιοχή που επιχειρούν, για τη φετινή χρονιά.

Επιμέλεια: Μανόλης Δερμάτης, μελισσοκόμος, συγγραφέας, ερευνητής. www.promelis.gr --- promelis@hotmail.gr