Έκοψε παραφυάδες 5πλαισίων με ώριμα βασιλικά κελία. Μόλις έφτασε 3χλμ μακριά έπαθε εγκεφαλικό

Το πάθημα που έγινε ...μάθημα!
Ο μελισσοκόμος Νίκος γράφει στο blog μας...
Ξεκίνησα και εγώ σήμερα να σπασω δύο παραφυάδες μιας και βρήκα 3-4 κλειστά βασιλοκελια σ ένα τριανταρι μελίσσι. Πήρα  δυο δεκαρες κυψελες, έβαλα τον πληθυσμό και τα βασιλοκελια μέσα, συνολικά 5 πλαίσια με τα κενά στην καθεμια, έβαλα και δύο προκουλες μετα το τελευταιο πλαισιο δεξιά κι αριστερά, όπως είχα διαβάσει σε κάποιο από τα μελισσοκομικά site και ξεκίνησα να τα πάω 3 χλμ μακρυά.

Μικρή παρατήρηση:
Όλοι οι μελισσοκόμοι όταν μετακινούν παραφυάδες, καρφώνουν δύο μικρά καρφάκια εκεί που βρίσκεται το τελευταίο πλαίσιο, και απο τις δύο μεριές για να μην γίνονται μετακινήσεις στη μεταφορά. Είναι πολύ ασφαλές τρόπος συνήθως. Οι παραφυάδες που έχουν μείνει αρκετές ημέρες χωρίς επιθεώρηση, προπολάρουν τα πλαίσια, και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα πλαίσια να μένουν κολλημένα ακόμη και σε πολύ σκληρές μεταφορές με τρέιλερ. 

Έλα όμως που οι ελληνικοί επαρχιακοί δρόμοι δεν είναι ή οτοστρατα και το τρέιλερ χοροπηδουσε παρά τις προσπάθειες μου να πηγαίνω σχετικά αργά! Έτσι όταν έφτασα στο νέο χωράφι είπα να ρίξω μία ματιά και εκεί έπαθα. Εγκεφαλικό! Τα πλαίσια είχαν φύγει από τη θέση τους, είχαν σκοτωθεί αρκετές μέλισσες και είχαν συμπιεστει 2 βασιλοκελια!

Μικρή παρατήρηση:
Αν η βασίλισσα βρίσκεται στο στάδιο μεταμόρφωσης απο προνύμφη σε νύμφη είναι πολύ ευάλωτη στην παραμικρή παραβίαση του κελιού της. Συγκεκριμένα το πιο ευάλωτο στάδιο είναι οταν πλέκει το κουκούλι της.

Τρελάθηκα και στενοχωρήθηκα μαζί!!!
Τέλος πάντων έκανα ότι διορθωτικές κινήσεις μπορουσα, τα σταύρωσα και έφυγα.
Συμπέρασμα όμως τεράστιο και ειδικά για νέους μελισσοκόμους όπως η αφεντιά μου.
ΠΟΤΕ στήριξη με καρφακια γιατί μπορεί από τους κραδασμούς να πηδήσουν τα πλαίσια πάνω απ τα καρφακια  στη διαδρομή. Γι αυτο κατα τη γνωμη μου, αν προκειται να φορτωσουμε τα μελισσια σε τρειλερ, ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ θα πρέπει να συμπληρώνουμε το κενό της κυψέλης με αδειανα, ακόμη και ασύρματα πλαίσια. Κι αυτο με την ευχη να μην την πάθει κι άλλος απειρος όπως την επαθα εγώ.

Μικρή παρατήρηση:
Τα καρφάκια που καρφώνουμε για τις μετακινήσεις, πρέπει να είναι πολύ ψηλά, και στριμώχνουμε πάρα πολύ τα πλαίσια πριν τα καρφώσουμε. Εγώ χρησιμοποιώ αυτά που καρφώνουμε τα πλαίσια. Άλλοι μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν ξυλόβιδες που είναι ακόμα πιο αποτελεσματικές, αλλά αφήνουν σημάδι στη κυψέλη.  Όσο στριμώξουμε τα πλαίσια με το ξέστρο, τόσο καλύτερα θα κολλήσουν με τη πρόπολη. Τώρα υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να μην πιάσει η μέθοδος, οπότε αν κάποιος θέλει να είναι τελείως σίγουρος πρέπει να συμπληρώσει όλο το κενό με ασυρμάτωτα η συρματωμένα πλαίσια με κερί η χωρίς. Για να είναι σίγουρος οτι δεν υπάρχει περιθώριο μετακινήσεων.