Πως μεταδίδεται η Νοζεμίαση σε καλπάζουσα μορφή... Και πως την αντιμετωπίζουν μόνα τους τα μελίσσια

Η νοζεμίαση ξεκινάει το φθινόπωρο, μέσα στον Οκτώμβριο, και αν βρεθούν οι κατάλληλες συνθήκες, διογκώνεται τόσο πολύ, που μπορούν να καταστραφούν ολόκληρα μελισσοκομεία. Για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει ο μελισσοκόμος να κάνει συνεχή λάθη, να αμελήσει τα πάντα, όπως πχ τις προληπτικές θεραπείες άνοιξη και φθινόπωρο, να πιάσει μεριά για ξεχειμώνιασμα με υγρασία, νερά στις κυψέλες κλπ. Η ασθένεια απο τη φύση της, υποχωρεί πάλι στο τέλος του Χειμώνα, και όσα μελίσσια τα κατάφεραν, θα έχουν εμφανή επιρροή στην ανάπτυξη τους, και στην εκτροφή γόνου.

Πως μεταδίδεται η νοζεμίαση, σε καλπάζουσα μορφή...
Παράδειγμα: Έχουμε 100 μελίσσια, βρισκόμαστε σε μέρος - ρεματιά, που έχει πάνω απο 90% υγρασία. Οι κυψέλες μένουν συνεχώς με υγρασία και νερό στο καπάκι λόγω ίσκιου. Τα μελίσσια είναι σκεπασμένα αεροστεγώς χωρίς αερισμό επάνω. Αυτές είναι οι ιδανικότερες συνθήκες για να βλαστήσει η ασθένεια, και να γίνει θανατηφόρα. Μπορεί μέσα σε ένα μήνα να χαθεί όλο το μελισσοκομείο, αν βλαστήσει η ασθένεια. Σύμφωνα με ερευνητές δεν υπάρχει μελισσοκομείο χωρίς νοζεμίαση. Απλώς εμείς πρέπει να τη κρατάμε σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Μόλις τα μελίσσια το φθινόπωρο, κλείνονται απο τη πτώση της θερμοκρασίας, συγκρατούν τα περιττώματα μέσα στη κοιλιά τους. Η νοζεμίαση αναπαράγεται μέσα στο έντερο και αποκλειστικά στις ενήλικες μέλισσες. Έτσι λοιπόν, όταν ο καιρός κλείνει τις μέλισσες μέσα, η ασθένεια βρίσκει ευκαιρία να θερίσει τα μελίσσια μας. Το πρόβλημα διογκόνωεται όταν οι μέλισσες τρώνε κακής ποιότητας τροφές, ή δεν έχουν αντισώματα απο την φθινοπωρινή ανανέωση του πλυθησμού.

Καθώς οι μέλισσες κλείνονται μέσα, στο έντερο τους μαζεύονται πολλές τροφές, σκάνε απο μέσα τους για να αφήσουν τα περιττώματα τους, με αποτέλεσμα να τα διασκορπίζουν μέσα στη κυψέλη, διασπείρονται έτσι (και λόγω της υγρασίας) εκατομμύρια σπόρια της ασθένειας, τα οποία κολλάνε παντού μέσα στις κηρήθρες, κάνοντας τη μόλυνση, να μεταδίδεται ακαριαία σε όλο το μελίσσι. Αν το μελισσοκομείο έχει πολύ κοντά τις κυψέλες και ίδιο χρώμα, η παραπλάνηση βοηθάει να διαδοθεί η ασθένεια και στα υπόλοιπα μελίσσια, και να γίνει μια καταστροφή δίχως αύριο. Ξέρω ακούγονται αρκετά θλιβερά αυτά τα πράγματα, όμως έχουν συμβεί, και γι αυτό σας δίνει η Ορεινή Μέλισσα αυτές τις συμβουλές προκειμένου να γνωρίζετε αυτά τα τόσο σημαντικά πραγματάκια.

Η νοζεμίαση αντιμετωπίζεται απο το μελίσσι, όταν υπάρχει καλός καιρός, οι μέλισσες πετάνε έξω και συλλέγουν, και το μελίσσι έχει καλή εξυγιαντική συμπεριφορά, δηλαδή καθαρίζει εντατικά τη κυψέλη. Όταν οι μέλισσες αφοδεύουν λόγω της καλοκαιρίας, σε τακτά χρονικά διαστήματα, και τα αφήνουν έξω απο τη κυψέλη. Όσον αφορά την ασθένεια. Επειδή σε όλα τα μελισσοκομεία εγκυμωνεί αυτός ο κίνδυνος, (της μετάδοσης) πρέπει το φθινόπωρο αλλά και νωρίς την Άνοιξη (όλοι χωρίς εξαιρέσεις), να κάνουμε προληπτική θεραπεία, είτε με νοζεβίτ, είτε με θυμόλη, είτε με σκόρδο, είτε με βότανα. Να δώσουμε κάτι που να αντιμετωπίσει την ασθένεια, διότι αργότερα ίσως το μετανιώσουμε που δε κάναμε τίποτα...