Τι γίνετε με τη σμηνουργία όταν έχεις πάνω από 250 μελισσια: Οι μέθοδοι των μεγάλων μελισσοκόμων!

Μιας και αναφέρεστε σε επαγγελματίες με 250 μελισσια, δεν έχουμε διαβάσει πουθενά ένα άρθρο για την περίοδο απριλιου-μαΐου. Τι κάνουν αυτοί που έχουν 250 μελισσια με την σμηνουργια. Πώς την αντιμετωπίζουν, εκτός από το να κάνουν επιλεκτική βασιλοτροφια από μελισσια που δεν σμηνουργουν, να έχουν νέες μανες, να δίνουμε όταν πρέπει το πατωμα και όλα αυτα. Χαλάνε βασιλοκελια σε 250 μελισσια επί δύο τρις μηνες; Δε νομιζω.Αλήθεια γιατί δεν αναφέρεται πουθενά;

Όπως είπες και εσύ πιο πάνω, το πρώτο πράγμα που κάνει ένας μελισσοκόμος για να ελαχιστοποιήσει τη σμηνουργία στο μελισσοκομείο του είναι να κάνει επιλεκτική βασιλοτροφία. Δηλαδή να αναπαράγει μελίσσια μόνο απο βασίλισσες που δεν σμηνουργούν. Με λίγα λόγια αναπαράγονται μόνο τα μελίσσια που δεν έχουν στο αίμα τους την σμηνουργία. Ωστόσο αυτή η μέθοδος δεν πιάνει σε όλες τις περιοχές και σε όλες τις χρονιές. Για παράδειγμα ένας μελισσοκόμος που έχει μια περιοχή με δυνατή - πλούσια Άνοιξη, και οι ανθοφορίες δίνουν απο τον Μάρτιο, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Σε εμάς στα Νότια εκείνες τις εποχές, δηλαδή μέσα στον Απρίλιο, είναι πάρα πολύ ριψοκίνδυνο, να αφήσεις τα μελίσσια χωρίς έλεγχο.

Το πρόβλημα είναι τι γίνετε με τη σμηνουργία σε ένα μελισσοκόμο με πάνω απο 250 μελίσσια, πως ελέγχονται όταν είναι τόσα πολλά; Ας δούμε μια πρώτη κατηγορία μελισσοκόμων. Υπάρχει μια μερίδα επαγγελματιών μελισσοκόμων, που με χειρισμούς, όπως έγκαιρη προσθήκη πατωμάτων, βασιλοτροφία με βασιλισσες που δεν σμηνουργούν, οχι υπερβολικά ταίσματα, καταφέρνουν να έχουν μικρή τάση για σμηνουργία. Επειδή όμως η σμηνουργία είναι στο πρόγραμμα και δεν είναι στο χέρι μας, τα μελίσσια κουνάνε το μαντήλι. Έτσι υπάρχουν πολλοί μελισσοκόμοι που βάζουν παγίδες περιμετρικά απο το μελισσοκομείο, κάνουν τακτικές βολτούλες μην τυχών πετύχουν κάποια σμηνουργία στην περίοδο της φούριας, και ταυτόχρονα ελέγχονται και όσα μελίσσια είναι σε κρίσιμη κατάσταση απο θέμα πλυθησμού.

Με λίγα λόγια, εφόσον η σμηνουργία είναι αναπόφευκτη λόγω των πολλών μελισσιών, ο μελισσοκόμος πηγαίνει καθημερινά στα μελίσσια, και ελέγχει τα κλαριά, τις ελιές, μην τυχών πετύχει κάποια σμηνουργία, τοποθετεί πολλές παγίδες με κουτάκια, με μια πατέντα που θα σας δείξω, και είναι πολύ οικονομική. Γενικά δηλαδή προσπαθούν για να μην έχουν απώλειες στο ζωικό κεφάλαιο, να πολλαπλασιάζουν τα μελίσσια με αυτό το τρόπο. Υπάρχουν πολλοί μελισσοκόμοι, και ιδιαίτερα παλιοί, που υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν καλύτερες βασίλισσες απο τις σμηνουργίας.

Άλλοι μελισσοκόμοι εφαρμόζουν ένα άλλο κόλπο. Την περίοδο της σμηνουργίας επιστρατεύουν μέλοιτης οικογένειας, η ακόμα και βοηθούς επί πληρωμή, και γίνεται το εξής. Πηγαίνουν όλοι μαζί στο μελισσοκομείο, και τις κρίσιμες ημέρες της σμηνουργίας, ελέγχονται ένα μέρος των μελισσιών απο κάθε μέλος χωριστά. Πχ ο ένας μελισσοκόμος ξεκινά απο εκεί που ξεκινάνε τα μελίσσια, η γυναίκα του ξεκινά απο την αντίθετη πλευρά, Και σε λίγες ώρες θα συναντηθούν κάπου στη μέση. Με αυτό το τρόπο ελέγχονται πολλά μελίσσια, και εφαρμόζονται χειρισμοί εντατικής παραγωγής μελιού, που ο βασικός της κανόνας είναι να μην σμηνουργήσουν τα μελίσσια και να παραμείνουν όσο πιο δυνατά γίνετε. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι μελίσσια που σμηνουργούν, μετά δεν παράγουν μέλι.

Τέλος να πω ότι ακόμα και μελισσοκόμοι με περίπου 100 μελίσσια, πιέζουν πολύ τον χρόνο τους και παλεύουν να επιθεωρούν τον Απρίλιο, όσο περισσότερες κυψέλες γίνεται. Ο έλεγχος της σμηνουργίας γίνεται οπωσδήποτε κάθε εβδομάδα, και αν και είναι μια τόσο δύσκολη και επίπονη εργασία τις περισσότερες φορές είναι απαραίτητη.