Widget Recent Post No.

4 βασικές κινήσεις για επιτυχημένο ξεχειμώνιασμα!



Για τους αρχάριους μελισσοκόμους, ο πρώτος χειμώνας που έχουν τα μελίσσια τους είναι πολύ σημαντικός. Πού θα μεταφερθούν τα μελίσσια, πόσα μέλια θα αφήσουμε μέσα, τι τροφές θα βάλουμε, ποιές θεραπείες θα επιλέξουμε για τις ασθένειες, πώς θα βάζουμε τις νέες μας κυψέλες; Διαβάστε 4 βασικούς μελισσοκομικούς χειρισμούς για επιτυχημένο ξεχειμώνιασμα!
Για τους αρχάριους μελισσοκόμους, ο πρώτος χειμώνας που έχουν τα μελίσσια τους είναι πολύ σημαντικός. Δεν είναι μόνο τα αποθέματα τροφής, αλλά και οι θεραπείες για τις ασθένειες, η συντήρηση του υλικού, ο χώρος ξεχειμωνιάσματος και γενικά οι χειρισμοί αυτής της περιόδου είναι καθοριστικοί για την μετέπειτα πορεία των μελισσιών. Έτσι, περί τα μέσα με τέλη Οκτωβρίου που θα έχουν τρυγηθεί τα μελίσσια από φθινοπωρινά πεύκα προκύπτουν τα παρακάτω διλήμματα: πού θα μεταφερθούν τα μελίσσια, πόσα μέλια θα αφήσουμε μέσα, τι τροφές θα βάλουμε, ποιές θεραπείες θα επιλέξουμε για τις ασθένειες, πώς θα βάψουμε τις νέες μας κυψέλες;

Ο χειμώνας είναι κοντά!


1. Μεταφορά μελισσιών. Ξεκινώντας από τη μεταφορά, έχουμε 2 κυρίως επιλογές. Ή τα μελίσσια θα μετακινηθούν στο χώρο που θα ξεχειμωνιάσουν, ή θα μεταφερθούν πρώτα σε περιοχές με ρείκια, κουμαριές και άλλες φθινοπωρινές – πρώιμες χειμωνιάτικες ανθοφορίες. Στην περίπτωση που τα μελίσσια θα τοποθετηθούν στις θέσεις ξεχειμωνιάσματος, θα πρέπει αυτές να είναι απάνεμες, με τις εισόδους να κοιτούν το νοτιά, και μακριά από θέσεις με πολύ υγρασία. Σημαντικό είναι τα μελίσσια να τα βλέπει ο ήλιος όσες περισσότερες ώρες την ημέρα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ώστε οι μέλισσες να πετούν περισσότερο έξω από την κυψέλη. Στην περίπτωση που τα μελίσσια μεταφερθούν στα ρείκια και στις κουμαριές, θα ανοίξουν με γόνους, και θα έχουν πληθυσμούς τέτοιους που θα καταφέρουν να ξεχειμωνιάσουν χωρίς προβλήματα. Τα μελίσσια μετά τα πεύκα είναι αρκετά πεσμένα από πληθυσμούς, επομένως επιβάλλεται η μεταφορά τους σε μελισσοκομικά φυτά με γυρεοδοτικές ανθοφορίες.

2. Μελισσοτροφές. Πάμε τώρα στο κομμάτι των μελισσοτροφών. Μία απλή ματιά στα μελισσοκομικά περιοδικά, θα μας προβληματίσει με τον τόσο μεγάλο αριθμό μελισσοτροφών, των τόσο καλών ιδιοτήτων, και τόσο διαφορετικών συνταγών (με σκόρδο, θυμόλη, κτλ). Πραγματικό πρόβλημα στην επιλογή, ακόμα και για τον επαγγελματία. Αλλά ακόμα και να επιλέξω, πώς ξέρω ότι η τροφή είναι καλή; Αρκεί απλώς να την καταναλώνει το μελίσσι; Να την τρώει αργά ή γρήγορα; Να αναπτύσσει μέσα στο χειμώνα, ή απλά να συντηρεί το σμήνος; Η τιμή της κάθε τροφής σε τι ανταποκρίνεται, στην ποιότητα, την τεχνογνωσία, στα αποτελέσματα;

Για να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά, ας ξεκινήσουμε με την δική μας τροφή, το ζαχαροζύμαρο. Όλο και λιγότεροι αρχάριοι μελισσοκόμοι καταφεύγουν σε αυτό, κυρίως λόγω έλλειψης μηχανημάτων κοπής ζάχαρης και ζυμωτηρίου, αλλά και διαθέσιμου χρόνου. Συνταγές πολλές, διαλέξτε αυτή που σας ταιριάζει περισσότερο. Σίγουρα με δικό σας μέλι, που ξέρετε τι είναι και από πού προέρχεται. Το ζαχαροζύμαρο είναι πιο διαδεδομένη παγκοσμίως μελισσοτροφή, αυτή με την οποία ξεχειμώνιαζαν τα μελίσσια εδώ και χρόνια οι παλαιότεροι μελισσοκόμοι. Η πιο σίγουρη και η πιο δοκιμασμένη. Στην πιο απλή της εκδοχή, σε 25 κιλά μέλι που έχουμε ζεστάνει, προσθέτουμε 75 κιλά κρυσταλλική ζάχαρη που την έχουμε κάνει άχνη. Κυκλοφορούν διάφορες συνταγές, όπως προσθήκη χυμού πορτοκαλιού, λεμονιού, λυωμένου σκόρδου, αιθερίων ελαίων, κτλ. Χωρίς να τις αμφισβητούμε, συνιστούμε την παραπάνω απλή συνταγή, που είναι παγκοσμίως διαδεδομένη, απλή και σίγουρη.




Για να έρθουμε τώρα στις μελισσοτροφές του εμπορίου. Φυσικά και δεν θα μπω στη διαδικασία συγκρίσεων, γιατί ο καθένας από εμάς έχει ήδη δοκιμάσει 3-4 τουλάχιστον από αυτές, και έχει άποψη. Η ουσία είναι ότι πρέπει να έχουμε προγραμματισμό σχετικά με το τι θέλουμε να κάνουμε. Δηλαδή συνήθως θέλουμε τα μελίσσια να αναπτυχθούν γρήγορα, και μετά, π.χ. τον Μάρτιο-Απρίλιο, δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, αρχίζουμε τις παραφυάδες, κτλ κτλ. Ανάλογα λοιπόν τον στόχο (ανθοφορία τον Απρίλιο, Μάιο ή Ιούνιο) χρειαζόμαστε τις αντίστοιχες τροφές ώστε τα μελίσσια να έρθουν ομαλά στο μέγιστο της απόδοσής τους, την κατάλληλη εποχή. Η ποσότητα των τροφών (πλαισίων με μέλι) που θα αφήσουμε στο μελίσσι για το χειμώνα είναι ίσως πιο σημαντική από την ποσότητα ζαχαροζύμαρου. Καλό θα είναι στο μελίσσι μας, τα 2/5 τουλάχιστον να είναι μέλι σφραγισμένο. Πρέπει να είμαστε ελαστικοί και να αφήνουμε όσο μέλι περισσότερο μπορούμε.

3. Αντιμετώπιση Ασθενειών. Σχετικά με τις ασθένειες, πρώτο μας μέλημα είναι οι μελισσοκομικοί χειρισμοί για να αντιμετωπίσουμε τη βαρρόα. Η εποχή είναι κατάλληλη, ο γόνος είναι ο ελάχιστος δυνατός, επομένως έχουμε ευκαιρία να δράσουμε στη ρίζα του προβλήματος. Οι επιλογές μας και εδώ πολλές, καλό θα είναι κάθε χρόνο να κάνουμε εναλλαγή φαρμάκων, ώστε να μην αποκτά ανθεκτικότητα η βαρρόα σε κάποιο συγκεκριμένο σκεύασμα. Για το λόγο αυτό, οφείλουμε να γνωρίζουμε τις δραστικές ουσίες των σκευασμάτων, και φυσικά, τις δοσολογίες τους. Τέλος, έχουμε πάντα στο υπ’ όψη μας πως κανένα φάρμακο δεν κάνει 100% καταπολέμηση, εξάλλου όλο και κάπου θα ξανακολλήσουμε το άκαρι, μιας και τα μελισσοκομεία στην Ελλάδα είναι το ένα δίπλα στο άλλο.

Πιο συγκεκριμένα, τα εγκεκριμένα μελισσοκομικά φάρμακα για την Βαρροϊκή Ακαρίαση είναι:
  • Apiguard, Thymovar, Apilife Var με βάση τη θυμόλη
  • Checkmite (ταινίες), Perizin (υγρό) που περιέχει coumaphos
  • Bayvarol (ταινίες) που περιέχει flumethrin
  • Apistan (ταινίες) που περιέχουν fluvalinate

Εκτός από τα εμπορικά σκευάσματα, τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν θυμόλη ή οξαλικό οξύ. Τα σκευάσματα αυτά θέλουν πάρα πολύ προσοχή στις δοσολογίες, πρέπει τα μελίσσια να μην έχουν καθόλου γόνο, ενώ απαιτούνται ειδικές θερμοκρασίες εφαρμογής, όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενο άρθρο για την καταπολέμιση της βαρρόα.

4. Συντήρηση μελισσοκομικού εξοπλισμού. Στην αποθήκη, είναι η ώρα για ξεκαθάρισμα του μελισσοκομικού υλικού. Ο παλιές κηρήθρες πάνε για λυώσιμο, οι πιο καινούργιες θα πρέπει να συντηρηθούν από τον κηρόσκωρο. Είναι η εποχή που θα ξεδιαλέξουμε τις παλιές κυψέλες, που είτε απαιτούν αντικατάσταση είτε επιδιόρθωση. Σε κάθε περίπτωση, αυτό μπορεί να συνδυαστεί με αγορά νέων κυψελών, καθώς την εποχή αυτή έχουμε χρόνο για βαψίματα, και γενικά δουλειές αποθήκης.

Τις νέες κυψέλες αν τις συντηρήσουμε εξαρχής σωστά, θα μας διαρκέσουν για πολλά χρόνια. Συνήθως τις περνάμε με φλόγιστρο, μέχρι να «ιδρώσει» το ξύλο και στη συνέχεια ακολουθεί στοκάρισμα (ξυλόστοκο ή ξυλόκολλα μαζί με πριονίδι τριβής) και όταν στεγνώσει περνάμε με γυαλόχαρτο και 2 χέρια λινέλαιο (10-15% στεγνωτικό). Όπως έχουμε ξαναπεί, ο κάθε μελισσοκόμος έχει τις δικές του τεχνικές, που καλό είναι να δοκιμάζει καινούργιες και να τις αναθεωρεί αν χρειαστεί.

ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ melissopolis.com

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια