Αμερικάνικη σηψιγονία Θεραπεία

Θα ήθελα μερικές συμβουλές σχετικά με την Aμερικάνικη Σηψιγονία. Στα 6 χρόνια της ενασχόλησης μου με την μελισσοκομία κάθε χρόνο έχω 5-6 κρούσματα της ασθένειας στα μελίσσια μου. Η αντιμετώπισή μου είναι η άμεση απομάκρυνση από το κοπάδι και το κάψιμο των προσβεβλημένων σμηνών και υλικών. Κατόπιν απολύμανση της κυψέλης με φλόγιστρο. Τα δύο τελευταία χρόνια σε μελίσσια που αξίζουν κάνω μετάγγιση σε νέα κυψέλη με νέα κεριά και νηστεία 3 ημερών. Η επιμονή της ασθένειας στο κοπάδι μου με κάνει να πιστεύω ότι κάτι κάνω λάθος. Αναρωτιέμαι αν το φλόγιστρο στην κυψέλη σκοτώνει τα σπόρια της ασθένειας. Υπάρχει τρόπος να απολυμανθούν κυψέλες φελιζόλ;


Η μόνη μέθοδος αντιμετώπισης της Αμερικάνικης Σηψιγονίας είναι αυτή της μετάγγισης εφόσον το μελίσσι έχει πληθυσμό πάνω από 5 κηρήθρες. Διαφορετικά όλο το μελίσσι (πληθυσμός και κηρήθρες) καίγεται ενώ η ξύλινη κυψέλη απολυμαίνεται με φλόγιστρο και ξαναχρησιμοποιείται χωρίς φόβο. Τα σπόρια του βακτηρίου καταστρέφονται στους 140°C για 1 – 1,5 ώρα. Η φλόγα από το φλόγιστρο μπορεί να ξεπεράσει τους 300°C οπότε ένα καλό πέρασμα στο εσωτερικό της κυψέλης είναι αρκετό για να θεωρήσουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος των σπορίων έχει καταστραφεί. Είναι προτιμότερο να επιμείνετε παραπάνω, να καεί καλά το ξύλο και να ξύσετε και απομακρύνετε κεριά και πρόπολη πριν το πέρασμα με φλόγα. Για τις κυψέλες από φελιζόλ δε γνωρίζουμε να υπάρχει τρόπος απολύμανσης. Ίσως διάλυμα χλωρίνης αλλά και πολύ καλό ξέπλυμα με άφθονο νερό στη συνέχεια.

Η διαδικασία της απολύμανσης με φλόγιστρο είναι καλό να γίνεται σε όλες τις κυψέλες ανεξάρτητα της εμφάνισης της ασθένειας, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο ώστε σταδιακά να περιορίσετε το μεγάλο φορτίο που υπάρχει στο μελισσοκομείο σας. Είναι άλλωστε μια πρακτική που πρέπει να αποτελεί συνήθεια όλων των μελισσοκόμων και μπορεί να ενταχθεί στις εργασίες του χειμώνα στην αποθήκη προκειμένου να προετοιμαστεί το υλικό μέσα στο οποίο θα μεταφερθούν τα μελίσσια την επόμενη άνοιξη προκειμένου να ξεκινήσουν την ανάπτυξή τους σε ένα καθαρό περιβάλλον.

Για μελίσσια που έχουν περισσότερο πληθυσμό (πάνω από 5 κηρήθρες) μπορεί να εφαρμοστεί η μέθοδος της μετάγγισης. Απολυμαίνεται, με τον τρόπο που προαναφέρθηκε, η κυψέλη και τοποθετούνται πλαίσια με φύλλα κηρήθρας, σε αριθμό συνήθως τον μισό από τις κηρήθρες που αρχικά πατούσαν οι μέλισσες. Χρησιμοποιείται και μία κηρήθρα από υγιές μελίσσι με ασφράγιστο γόνο και τινάζεται ο πληθυσμός του μελισσιού. Οι προσβεβλημένες κηρήθρες (γόνου και τροφών) καταστρέφονται στην πυρά. Δύο με τρεις μέρες μετά αρχίζει η τροφοδοσία του μελισσιού με σιρόπι (1:1) 0,5 – 1 λίτρο καθημερινά για μία εβδομάδα. Τρεις μέρες μετά την έναρξη της τροφοδοσίας και εφόσον έχουν χτίσει οι μέλισσες και έχει ωοτοκήσει η βασίλισσα στις νέες κηρήθρες, απομακρύνεται και καταστρέφεται η κηρήθρα με τον ανοιχτό γόνο που είχε τοποθετηθεί την πρώτη μέρα της θεραπείας.

Έχοντας εφαρμόσει τη μέθοδο της μετάγγισης όπως περιγράφηκε, εδώ και πολλά χρόνια έχουμε παρατηρήσει πως η επανεμφάνιση της ασθένειας είναι πολύ περιορισμένη και κυρίως πως τέτοια μελίσσια με νέες κηρήθρες έχουν εξαιρετική ανάπτυξη την επόμενη χρονιά

πηγή: beelab.agro.auth.gr