Μια κυψέλη... από το Λονδίνο!!!

 

Το 2012 το Ίδρυμα Αρχιτεκτονική του Λονδίνου έτρεξε ένα ανοικτό, διεθνή ανταγωνισμό, που καλούσε σχεδιαστικές ομάδες από όλο το κόσμο να υποβάλουν προτάσεις για αστικές κυψέλες - ναι, οι «μη μου άπτου» Βρετανοί δεν φοβούνται τις μέλισσες και επιτρέπουν την μελισσοκομία στις πόλεις τους!!!

  Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε από το ίδρυμα Αρχιτεκτονικής του Λονδίνου, για λογαριασμό του οργανισμού διαχείρισης περιβάλλοντος  Inmidtown, ο οποίος εκπροσωπεί εκατοντάδες επιχειρήσεις στις κεντρικές περιοχές του Λονδίνου Holborn, Bloomsbury και του St. Giles.

 

Στο διαγωνισμό έλαβαν μέρος πολλοί μεμονωμένοι σχεδιαστές, μα και ομάδες αυτών και τελικά νικητής αναδείχθηκε το γραφείο μελετών και αστικών σχεδιάσεων 51% Studios με τη σχεδιαστική του πρόταση  Habi-Sabi.

Η «τεχνολογία» Habi-Sabi είναι μια νέα έννοια, στην αστική ecotecture – οικολογική αρχιτεκτονική - που χρησιμοποιεί αποκλειστικά ανακυκλώσιμα υλικά, κατάλληλα επεξεργασμένα. Οι δημιουργίες της αυτές , μεταξύ των οποίων και η εν λόγω κυψέλη, αποτελούνται από ανεξάρτητα, συναρμολογούμενα, επίπεδα κομμάτια που πακετάρονται εύκολα και καταλαμβάνουν πολύ μικρό όγκο μεταφοράς. 

 

Η κυψέλη πρωτότυπο (παραπάνω) δοκιμάστηκε κατά τη διάρκεια του πιο υγρού καλοκαιριού στην ιστορία του Λονδίνου, από μια αστική μελισσοκομική  λέσχη. Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε έχει  καλές μονωτικές ιδιότητες και είναι πολύ ανθεκτικό στο νερό, με διάρκεια ζωής τα 25 χρόνια (σύμφωνα με τους εφευρέτες του), παρέχοντας ένα ασφαλές, ζεστό και ξηρό περιβάλλον για τις μέλισσες.

Τον Αύγουστο, 2012 ο αστικός μελισσοκόμος Δρ Λουκ Dixon δήλωσε στην  Ιnmidtown  την επιτυχία των Habi-Sabi κυψέλων, όταν οι μέλισσες που φιλοξενούσαν άρχισαν να παράγουν ένα σκούρο ελαφρύ μέλι. Η Habi-Sabi Κυψέλη αποτελεί, κατά Δρ Λουκ, το  βρετανικό Εθνικό Πρότυπο αστικής κυψέλης. 

Ο σχεδιασμός της είναι απλός, η πρώτη ύλη που παρασκευάζεται προέρχεται από τα απόβλητα των καταναλωτών και δεν σαπίζει...ποτέ. Η επίπεδη σχεδίασή της και το επίπεδο πακετάρισμά της, προσφέρει ευελιξία και προσαρμοστικότητα, και μπορεί να συναρμολογηθεί με το χέρι, στο σημείο όπου πρόκειται να τοποθετηθεί.

                                

Όσο για εμάς εδώ στην Ελλάδα, πρωτοβουλίες αυτού του είδους και εικόνες σαν και αυτές που εμφανίζουν οι δυο πιο πάνω φωτογραφίες, είναι αδύνατον να δούμε σύντομα σε κάποια μεγάλη μας πόλη, γιατί στην ουσία το απαγορεύει ο νόμος, οι γείτονες και η λάθος νοοτροπία μας.

Για το θέμα όμως αυτό, αλλά και για την αναγκαιότητα αλλαγής του θεσμικού πλαισίου που να επιτρέπει σαφώς και κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, την εγκατάσταση ενός περιορισμένου (τριών ή πέντε) αριθμού κυψελών στις στέγες και στους κήπους των σπιτιών των πόλεων,... θα επανέλθουμε τις αμέσως επόμενες μέρες!

Επιμέλεια: Μανόλης Δερματης, ερευνητής μελισσοκόμος, συγγραφέας του βιβλίου "Η Ιστορία Μιας Βασίλισσας"