Widget Recent Post No.

Πως σώζουμε ένα αδύνατο μελίσσι το χειμώνα



Μια τεχνική για να σώσουμε τα μικρά μελίσσια του μελισσοκομείου μας όταν έχουν πολύ μικρό πληθυσμό! Δυστυχώς ο χειμώνας είναι μια δύσκολη περίοδος. Πάντα παρατηρούνται απώλειες, άλλες φορές λιγότερες άλλες φορές περισσότερες ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Ο χειμώνας είναι η εποχή που το σμήνος ρίχνει περισσότερο το πλυθησμό του, περιμένοντας την άνοιξη για μια τεράστια ανάκαμψη. Όμως αν αυτός ο πληθυσμός πέσει παραπάνω από το κανονικό. Δηλαδή 3 πλαίσια για ορεινές - βόρειες περιοχές και 1-2 πλαίσια για νότιες - θερμότερες περιοχές τότε το επόμενο στάδιο είναι ο θάνατος, εφόσον η ανάκαμψη και η εκτροφή του γόνου είναι αδύνατη.
Τις εποχές που υπάρχει γόνος στα μελίσσια και ο καιρός είναι ζεστός, μπορούμε να ενισχύσουμε τα αδύνατα μελίσσια με σφραγισμένο γόνο, αφού τινάξουμε το πλυθησμό. Επίσης μπορούμε να τινάξουμε μπροστά από μια αδύνατη κυψέλη 1-2 πλαίσια με ανοιχτό γόνο - εννοείτε αφού ελέγξουμε και δούμε ότι η βασίλισσα δε βρίσκεται σε αυτά τα πλαίσια. Τινάζοντας πλαίσια με ανοιχτό γόνο μπροστά στην είσοδο, οι συλλέκτριες θα γυρίσουν πίσω στην αρχική κυψέλη ενώ οι παραμάνες θα μπουν μέσα στην αδύναμη κυψέλη. Οι παραμάνες είναι το μυστικό για να πάει μπροστά η κοινωνία. Αυτές φροντίζουν τη βασίλισσα και αναλαμβάνουν όλη την εκτροφή του γόνου.

Το χειμώνα όμως δεν υπάρχει γόνος και οι περισσότερες μέλισσες είναι συλλέκτριες και όχι παραμάνες, άρα θα γυρήσουν πίσω. Σύμφωνα με εμπειρίες όταν φτιάχνουμε παραφυάδες επί τόπου στο μελισσοκομείο, το φθινόπωρο, παρατηρούνται μεγάλες απώλειες σε πληθυσμό διότι οι περισσότερες μέλισσες είναι συλλέκτριες, γνωρίζουν την αρχική τους θέση και φυσικά γυρίζουν πίσω.

Για το χειμώνα λοιπόν υπάρχει μια άλλη τεχνική - εγγυημένη - με την οποία μπορούμε να σώσουμε το μικρό μελίσσι και τη βασίλισσα του. Συνήθως τα μικρά μελίσσια μπορεί να είναι μικρά από κάποιο λάθος δικό μας και όχι του μελισσιού. Πχ θεραπεία με οξαλικό οξύ, κόψιμο παραφυάδων σε λάθος εποχή φθινόπωρο, δηλητηρίαση κλπ. Αν όμως το μελίσσι είναι μικρό λόγω βασίλισσας σας συμβουλεύω να μη το σώσετε. Μια κακη βασίλισσα δεν έχει θέση το μελισσοκομείο μας!

Η τεχνική λοιπόν έχει ως εξής. Θα σας πω τι έκανα αυτές τις μέρες σε ένα μικρό μελισσάκι. Καθώς επιθεωρούσα τις κυψέλες ανακαλύπτω ένα πολύ μικρό μελίσσι. Ήταν 10 μέλισσες και η βασίλισσα ζωντανή και βαμμένη με χρώμα μπλέ. Ξέρετε οτι σε ένα μελίσσι το τελευταίο μέλος που πεθαίνει είναι η βασίλισσα. Οι μέλισσες προσπαθούν να τη θρέψουν και να τη περιποιηθούν μέχρι να δώσουν τη τελευταία τους πνοή.

Μόλις είδα ότι το μελίσσι είναι τόσο μικρό, ρίσκαρα να το σώσω, διότι επρόκειτο για παραφυάδα του Νοεμβρίου, δηλαδή το λάθος είναι δικό μου και όχι της βασίλισσας. Έπιασα λοιπόν τη βασίλισσα και την τοποθέτησα σε ένα άδειο κλουβάκι. Και έδωσα κατευθείαν πληθυσμό από μια 10αρα κυψέλη. Δίνουμε δύο τρία πλαίσια. Εγώ που είμαι σε σχετικά νότια περιοχή (Αγρίνιο) έδωσα δυο πλαίσια πληθυσμό. Το κλουβάκι με τη βασίλισσα το βάζουμε να κρέμεται μέσα για να μη πάθει ψύξη η βασίλισσα το βράδυ. Θέλουμε να τη ζεσταίνουν και να τη ταίζουν οι μέλισσες για 3 μέρες τουλάχιστον. Τη βάζουμε σε κλουβάκι διότι οι μέλισσες θα τη σκοτώσουν αν κυκλοφορεί έτσι ελεύθερη μέσα στη κυψέλη. Την αφήνουμε 3 μέρες διότι οι μέλισσες είναι πολύ καχύποπτες. Δείτε φωτογραφίες...







Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια