Widget Recent Post No.

Ανοιχτός αεριζόμενος πάτος: Μερικές εμπειρίες παλιών μελισσοκόμων με μεγάλη πείρα...



Ανοιχτός η κλειστός πάτος για τα μελίσσια; Ποιος είναι ο καλύτερος, τι προτείνουν οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι, και ποιόν πρέπει να διαλέξετε; Υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν την μια πλευρά και κάποιοι άλλοι που είναι φανατικοί υπέρ του ανοιχτού αεριζόμενου πάτου. Για παράδειγμα μελισσοκόμος από τη Βόρεια Ελλάδα που έχει πάνω από 1000 μελίσσια προτιμά καλύτερα την χρήση κλειστής γονοφωλιάς, και οι λόγοι είναι πολλοί με έναν απο αυτούς το έντονο κρύο το Χειμώνα και ότι βολεύει πολύ στους χειρισμούς που έχει μάθει δεκαετίες τώρα. Αντίστοιχα επαγγελματίας μελισσοκόμος απο την Στερεά Ελλάδα με περισσότερα μελίσσια, υποστηρίζει οτι ο ανοιχτός πάτος, και μάλιστα ο πλαστικός, είναι το μέλλον στη μελισσοκομία με ασύγκριτα πλεονεκτήματα και επιπλέον χειρισμούς.



Συνήθως όταν συναντάμε ένα παλιό μελισσοκόμο που έχει δουλέψει δεκαετίες με την μέλισσα, δύσκολα μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που εργαζόταν τόσα χρόνια. Δύσκολα μπορεί να βάλει στα μελίσσια του τους "τρυπητούς" πάτους όπως τους λένε, μάλλον γιατί έτσι έχουν προσαρμοστεί σε ολόκληρη τη ζωή τους. Ωστόσο υπάρχουν και μερικοί άλλοι μελισσοκόμοι που είναι πιο ανοιχτεί σε νέες ιδέες, νέες πατέντες, και αυτό το λέω για να καταλάβετε οτι πολλές φορές η γνώμη ενός παλιού μελισσοκόμου, μπορεί να μην ανταποκρίνεται πλήρως στην απάντηση που θέλαμε να πάρουμε! Μερικοί απλώς είναι κολλημένοι και δεν δοκιμάζουν τίποτα καινούργιο.

Όσον αφορά τον ανοιχτό πάτο εμένα είναι η γνώμη μου ότι όσο πιο Νότια βρισκόμαστε τόσο πιο χρήσιμος γίνετε. Προσφέρει πληθώρα απο πλεονεκτήματα, με πρώτο και κυριότερο, τον αυτόματο καθαρισμό με όλα αυτά τα σκουπίδια που πέφτουν κατευθείαν κάτω. Καταπολεμά και προλαμβάνει ασθένειες όπως νοζεμίαση ασκοσφαίρωση, αλλά και την βαρρόα, η οποία όταν πέσει κάτω στην σίτα, και μετά στο χώμα δεν μπορεί να ξανα γυρήσει πίσω στο σώμα των μελισσών. Σε σεμινάριο που είχα παρακολουθήσει οι ερενητές της μελισσοκομίας προτείνουν τον αεριζόμενο πάτο για αυτούς τους πολύ σημαντικούς λόγους, δηλαδή την πρόληψη των ασθενειών!

Για μένα ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα στον ανοιχτό πάτο είναι η μεταφορά. Η ασφάλεια του σμήνους στον δρόμο και ο καλός αερισμός βοηθάει σημαντικά. Σε σπάνιες περιπτώσεις όπου έτυχε να μου σκάσει σμήνος ήταν μόνο στις κλειστές κυψέλες και ποτέ σε αυτές με ανοιχτό πάτο. Το μόνο ελάττωμα είναι οτι θέλουν περισσότερη προσοχή με τις πόρτες μην ανοίξουν, σφίξιμο τα κλειδιά. Ένας επαγγελματίας μελισσοκόμος λέει ότι οι ανοιχτοί πάτοι δουλεύουν για όσους έχουν λίγα μελίσσια, και ότι αν ένας έχει 500 και πάνω κυψέλες, η μεταφορά γίνεται δύσκολη.

Πλέον όποιος μιλά για αεριζόμενο πάτο στο μυαλό του έχει τον πλαστικό, ο οποίος προσφέρει άλλο ένα σημαντικότατο πλεονέκτημα! Δεν σαπίζει και κάνει την κυψέλη άθραυστη απο μύκητες και μικρόβια. Μια κλειστή γονοφωλιά σαπίζει γρήγορα, ενώ αν μετατρέψουμε τη βάση σε πλαστική, αυτή αποκτά πολλά χρόνια ζωής, εφόσον ποτέ το ξύλο δεν έρχεται σε επαφή με χώμα η βρεγμένη επιφάνεια. Η διάρκεια ζωής της κυψέλης αυξάνεται σημαντικά. Ένας καλός συνδιασμός λοιπόν απο επαγγελματίες μελισσοκόμους είναι ξύλινο καπάκι, ξύλινο σώμα, και πλαστικό πάτο. Το οποίο μάλιστα βγαίνει ιδιαίτερα οικονομικό, και πολύ αποδοτικό.

Σε γενικές γραμμές δουλεύοντας αεριζόμενο κινητό πάτο έχω εντοπίσει μόνο πλεονεκτήματα. Αυτά που λένε μερικοί μελισσοκόμοι οτι μπάζει αέρα απο παντού, ή οτι τα μελίσσια προτιμούν πάντα κλειστές κουφάλες απο δέντρα, νομίζω δεν ισχύουν, και αυτό μπορούν να το διαπιστώσουν δοκιμάζοντας. Διότι λίγη εμπειρία μερικές φορές είναι μονόδρομος για την εύρεση της τέλειας λύσης...

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια