Widget Recent Post No.

Επιλογή μελισσιών για τον Έλατο και χειρισμοί στη μελιτοφορία για περισσότερο μέλι


Σήμερα θα πούμε μερικά μυστικά για τον έλατο τους χειρισμούς κατα την μελιτοφορία και την επιλογή των κατάλληλων μελισσιών που θα μας επιφέρουν τα μεγαλύτερα "κέρδη" δηλαδή περισσότερο μέλι. Θα μπώ κατευθείαν στο ψητό λοιπόν! Πρώτο και σημαντικότερο κριτήριο για να πάμε καλά στον έλατο είναι να διαλέξουμε όλα τα πατωμένα μελίσσια. Δηλαδή μελίσσια που έχουν πάρει όροφο και έχουν αρκετούς γόνους άνω των 7-8. Οι περισσότεροι μελισσοκόμοι έχουν ως βασικό κριτήριο επιλογής των μελισσιών τους τον πλυθησμό. Για παράδειγμα ένας επαγγελματίας μελισσοκόμος που φορτώνει μελίσσια για τον έλατο παίρνει μόνο αυτά που έχουν 16 πλαίσια πλυθησμού και άνω. Αυτά που είναι πάνω απο 16 πλαίσια μπορούν να αποδόδουν μέλι, για να κάνουμε ένα καλό τρύγο με βαριές κηρήθρες και να να γίνει αποδοτική η όλη υπόθεση.

Σαν βασικός χειρισμός στην μελιτοφορία και όταν έρχεται το μέλι, είναι να κρατήσουμε τη βασίλισσα στο κάτω πάτωμα, έτσι ώστε να αποθηκεύεται το μέλι επάνω. Για να πετύχουμε αυτό το πράγμα χρησιμοποιούμε το βασιλικό διάφραγμα. Δηλαδή μεταφέρουμε τους γόνους μαζί με την βασίλισσα στον γονοθάλαμο, και επάνω ανεβάζουμε άδειες κηρήθρες για να τις γεμίσουν οι μέλισσες μας.

Όμως έχουμε πει πολλές φορές οτι ο έλατος δεν χρειάζεται διάφραγμα, εφόσον οι μέλισσες μπλοκάρουν την βασίλισσα απο μόνες τους. Δυστυχώς συνάδελφοι τα δεδομένα αυτά έχουν αλλάξει σε πολλές περιοχές, και το μέλι ελάτου δεν έρχεται με τόση αυθονία όπως τα παλαιότερα χρόνια. Συνεπώς σε όσες περιοχές ο έλατος πάει μέτρια έως καλά, ενδείκνυται η χρήση βασιλικού διαφράγματος, έτσι ώστε η βασίλισσα να μην γεννά μέσα στα μέλια, ο τρύγος μας να γίνεται με περισσότερη απόδοση και πιο εύκολα.

Κατεβάζουμε κάτω την βασίλισσα μαζί με τους γόνους. Επάνω θέλουμε να μπεί μόνο μέλι. Για τα βασιλικά διαφράγματα μερικοί ρωτάνε αν είναι καλύτερο το μεταλλικό απο το πλαστικό. Συγκεκριμένα εγώ προτιμω το πλαστικό, που είναι και οικονομικό και δεν περνάει εύκολα η μάνα. Η φωτό είναι απο το μελισσοκόμο Βασίλη Καλαμιώτη


Ένα συχνό φαινόμενο στον έλατο είναι οι να ανακατεύονται οι γόνοι με τα μέλια. Δηλαδή εκεί που έχουμε ένα πλαίσιο γεμάτο μέλι, το κάτω μέρος εχει μια αρκετά μεγάλη σφαίρα γόνου. Αυτό δεν το θέλει ο μελισσοκόμος. Αν είναι λίγος ο γόνος το παίρνουμε το πλαίσιο, αλλά αν είναι ο μισός γόνος τότε δεν μπορούμε να το πάρουμε. Η κατάσταση αυτή γίνεται όταν οι μέλισσες αδυνατούν να μπλοκάρουν τη βασίλισσα επειδή δεν έρχεται μεγάλη ποσότητα.

Γενικά στον έλατο αν η χρονιά είναι καλή γίνονται δύο τρύγοι. Ο πρώτος τρύγος είναι μικρότερος αλλά απολύτως αναγκαίος για να ωθήσουμε τις μέλισσες να αναγκαστούν να συλλέξουν περισσότερο μέλι. Μερικοί μελισσοκόμοι λένε οτι αν αφήσουμε πολύ μέλι στις κυψέλες οι μέλισσες τεμπελιάζουν και μετά δεν είναι τόσο εργατικές. Για να το λένε οι παλιοί μελισσοκόμοι κάτι ξέρουν. Προσωπικά δεν πιστεύω οτι τεμπελιάζουν, αλλά ίσως αφιερώνουν περισσότερο χρόνο σε άλλες εργασίες όπως η αναζήτηση γύρης σε μακρινές αποστάσεις, συλλογή πρόπολης κλπ. Η μπορεί να είναι άλλος ένας μελισσοκομικός μύθος. Υπάρχουν πολλοί άλλωστε.

Όπως και να έχει, βάζοντας βασιλικό διάφραγμα περιορίζουμε τον γόνο του μελισσιού, και βοηθάμε τις μέλισσες να έχουν ελεύθερο χώρο για να αποθηκεύσουν το μέλι, χωρίς να τις παρεμποδίζει ο γόνος και οι υψηλές διατροφικές ανάγκες του. Φαντάσου να έχεις χιλιάδες στόματα να ταίσεις. Το μυστικό με το διάφραγμα για να έχει καλό αποτέλεσμα είναι να έχει μια extra είσοδο απο την οποία θα μπαινοβγαίνουν γρηγορότερα οι συλλέκτριες, και φυσικά οι κηφήνες. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι να βάλουμε ένα πετραδάκι ακριβώς πάνω απο το διάφραγμα, στην ένωση μεταξύ των ορόφων. Δηλαδή εκεί που κλείνουν τα πατώματα, θα βάλουμε ένα πετραδάκι για να μην εφαρμόζουν και να υπάρχει κενό να έρχονται οι μέλισσες.

Πολλοί μελισσοκόμοι μιλάνε για ένα διαφορετικό χειρισμό, όπου ορφανεύουμε το μελίσσι, αντικαθιστούμε τη βασίλισσα μέσα στη μελιτοφορία, ή αφαιρούμε τους ανοιχτούς γόνους και ένα σωρό άλλα. Αυτή η μέθοδος είναι πρόσκαιρη, και όχι τόσο αποδοτική όπως με το βασιλικό διάφραγμα. Να ξέρετε οτι ο γόνος μπορεί να τρέφεται με πολύ μέλι, αλλά οι φερομόνες του διατηρούν τις μέλισσες σε μια ισσοροπία, εργάζονται πιο σκληρά έχουν περισσότερη δύναμη. Το ίδιο και οι φερομόνες τις βασίλισσας που διατηρούν τον πλυθησμό με μια συνοχή και αυστηρά ιεραρχημένες εργασίες. Αλλά πέρα απο αυτό αν ορφανέψουμε μια κυψέλη, το μελίσσι θα πέσει σε πλυθησμό μέσα σε 1 μήνα. Και αν έχουμε σκοπό να πάμε και στο πεύκο, αυτό είναι αδύνατο με τόσο αδύναμα μελίσσια.

Ο έλατος είναι μια μελιτοφορία με μεγάλη διάρκεια ακόμα και 3 μήνες σε σπάνιες περιπτώσεις. Το κορύφωμα φτάνει μέσα στον Ιούνιο και τότε είναι που πρέπει να δώσουμε όλη την προσοχή μας, να εκμεταλλευτούμε στο μέγιστο τις δυνάμεις των μελισσιών μας. Το εντομάκι που μας δίνει τόσο πολύ μέλι είναι ο λεγόμενος "κόμπος". Είναι ένας "εργάτης" που ζει και ρουφά τους χυμούς απο το δέντρο στο εσωτερικό του φλοιού. Είναι σχεδόν ανεπηρεάστος απο τις βροχές, οι οποίες μάλιστα του δίνουν περισσότερη δύναμη. Το μόνο κακό είναι οτι ξεπλένεται το μέλι και κάνει 1-2 μέρες να ξανα πάρει μπρός. Εκτός απο το κόμπο είναι και άλλα εντομάκια που μας δίνουν μέλι, και θα σας τα αναλύσω διεξοδικά σε άλλη ανάρτηση.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια