Το σοβαρότερο λάθος που κάνουν οι μελισσοκόμοι πριν τη καταπολέμηση της βαρρόα...

Έφτασαν σχεδόν οι μέρες που ο μελισσοκόμος θα κάνει το βασικότερο χειρισμό ολόκληρου του έτους. Ένας χειρισμός που θα καθορίσει τα πάντα, απο την ανάπτυξη των μελισσιών την άνοιξη, την παραγωγή μελιού, τις παραφυάδες, την υγεία του μελισσιού, και ότι άλλο σχετίζεται με το να γίνει επικερδής η μελισσοκομική μας ενασχόληση. Και ποιος είναι ο βασικός αυτός χειρισμός; Μα φυσικά η καταπολέμηση της βαρρόα, που γίνεται υποχρεωτικά δύο φορές το χρόνο, μια φορά αργά το Καλοκαίρι (15 Αυγούστου - 15 Σεπτεμβρίου), και μια φορά στις αρχές του Χειμώνα (Δεκέμρβιος - Ιανουάριος). Σύμφωνα με την εμπειρία που έχει ένας παλιός μελισσοκόμος, η έγκαιρη και αποτελεσματική καταπολέμηση της βαρρόα, γίνεται μόνο αν ο μελισσοκόμος γνωρίζει τι και πως το κάνει. Επειδή γίνονται πολλά λάθη. που δυστυχώς κοστίζουν πολλές ζωές μελισσιών θα πούμε μερικά απο τα βασικότερα που δεν πρέπει να κάνετε σε καμία περίπτωση.

Πολλοί μελισσοκόμοι ταίζουν! Ταίζουν μεγάλες ποσότητες είτε σιροπιού είτε βανίλιας, είτε οποιαδήποτε ζαχαροζύμαρου, πρίν την καταπολέμηση της βαρρόα. Και είναι ένα τραγικό λάθος! Όταν έχουμε προγραμματίσει να καταπολεμήσουμε τη βαρρόα με ένα φάρμακο, πρέπει τουλάχιστον ένα μήνα πρίν να μην έχουμε ταίσει. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διεγείρουμε την βασίλισσα, να γεννήσει, έστω και λίγα αυγά, διότι αυτό σημαίνει ότι τα μελίσσια μας δεν θα ξεγονιάσουν 100%, άρα η καταπολέμηση της βαρρόα δεν θα είναι αποτελεσματική, εφόσον όλα τα φάρμακα που υπάρχουν σκοτώνουν βαρρόα που δεν είναι κρυμμένη μέσα στον γόνο.

Πολλοί μελισσοκόμοι λοιπόν, πάνε και βάζουν ένα κάρο τροφές, και μετά κάνουν θεραπεία κατά της βαρρόα. Έτσι λοιπόν, καταφέρνουν να έχουν έξοδα θεραπείας, με μικρό αποτέλεσμα, και βαρρόα η οποία θα τους ακολουθεί για όλο το επόμενο έτος. Δυστυχώς η ευτυχώς όσοι διαβάζετε αυτή την ανάρτηση σήμερα, νομίζετε ότι όλα θα τα κάνετε όλα σωστά, και ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να κάνετε το ίδιο λάθος, όμως πολλοί μελισσοκόμοι κάθε χρόνο, απο την άνοιξη αρχίζουν να ψάχνουν λύση για να πολεμήσουν τη βαρρόα, που τότε είναι ήδη αργά.

Προσωπικά σαν μελισσοκόμος ένα μήνα πρίν εφαρμόσω θεραπεία, δεν ταίζω τα μελίσσια, και η περίοδος εξαρτάται πότε τα μελίσσια θα ξεγονιάζουν. Υπάρχουν χρονιές που τα μελίσσια ξεγονιάζουν απο τέλη Νοεμβρίου, υπάρχουν και χρονιές που τα μελίσσια ξεγονιάζουν τέλη Δεκεμβρίου, τα Χριστούγεννα. Ανάλογα λοιπόν με τη περιοχή μας και το χειμώνα, προσέχουμε πρίν εφαρμόσουμε τη θεραπεία μας, να μην σπαταλήσουμε άσκοπα τις πολύτιμες τροφές μας, τις οποίες θα χρειαστούμε να ταίσουμε έπειτα απο λίγες μέρες αφού εφαρμόσουμε τη θεραπεία.

Τώρα θα με ρωτήσει κάποιος, αν τα μελίσσια μου λιμοκτονούν και δεν έχουν καθόλου μέλι μέσα, να τα αφήσω έτσι, η να τα ταίσω; Μα φυσικά αυτά τα μελίσσια τα ταίζουμε, όμως στο σημειωματάριο μας, τα γράφουμε ποιά έχουμε ταίσει, για να τα θυμώμαστε, και να εφαρμόσουμε τη θεραπεία κατά της βαρρόα, λίγο αργότερα.

Επίσης ένα τελευταίο λάθος που γίνεται. Όλες οι θεραπείες, μηδενός εξερουμένου, γίνονται σε μελίσσια που έχουν ξεγονιάσει πλήρως, και δεν επιτρέπονται τέτοια λάθη. Πρίν τη καταπολέμηση της βαρρόα ελέγχουμε να δούμε αν τα μελίσσια ξεγόνιασαν, επιθεωρώντας τα κεντρικά πλαίσια μόνο. Αν ένα μελίσσι έχει λίγο γόνο, πρέπει να περιμένουμε μέχρι να εκκολαφθεί και αυτός. Αν είμαστε σε περιοχή που τα μελίσσια κρατάνε λίγο γόνο ακόμα και το χειμώνα, τότε μέσα στις μέρες που έχουμε το λιγότερο δυνατό γόνο, δηλαδή Δεκέμβριο, αφαιρούμε αυτούς τους λίγους γόνους και τους συγκεντρώνουμε σε λίγα μελίσσια, τα οποία σημειώνουμε, και θα επαναλάβουμε τη θεραπεία κάθε 1 εβδομάδα, και επανάληψη 3 φορές, αν βάλουμε ταινίες. 

Επίσης με το οξαλικό οξύ προσέχετε πάρα πολύ τις δοσολογίες, τηρήστε αυστηρά τις ποσότητες που αναφέρονται, και προς θεού μην επαναλάβετε τέτοια θεραπεία δύο φορές. Εδώ με τη μια φορά και χάνουμε το πλυθησμό απο τα μελίσσια, με δύο επαναλήψεις είναι αυτοκτονία. Αυτά είχα να πω για σήμερα και να προσέχετε πάρα πολύ πως θα εφαρμόσετε την καταπολέμηση σας κατά της βαρρόα.