Widget Recent Post No.

Μυστηριώδες: Πως μερικοί πάνε με κατάμαυρα ρούχα στα μελίσσια, και δεν τους τσιμπάνε;



Πως γίνεται μερικοί μελισσοκόμοι να φοράνε κατάμαυρα ρούχα και να μην τους τσιμπούν καθόλου τα μελίσσια; Όλοι γνωρίζουμε ότι ένας από τους βασικούς κανόνες της μελισσοκομίας είναι το ντύσιμο. Ο άγραφος νόμος λέει ότι όταν επισκεπτόμαστε τα μελίσσια πρέπει να φοράμε οπωσδήποτε ανοιχτόχρωμα - άσπρα ρούχα, και όχι μαύρα σκούρα διότι οι μέλισσες νευριάζουν απίστευτα. Όπως μου είχε πεί ένας παλιός μελισσοκόμος πρίν αρκετά χρόνια "Οι μέλισσες τρελαίνονται να επιτίθονται στα μαύρα ρούχα, και στα γούνινα, οτιδήποτε θυμίζει γούνα αρκούδας. Οι μέλισσες αντιμετωπίζουν τις αρκούδες πολλά χρόνια, και τις έχουν συνδιάσει με το κίνδυνο. Ότιδηποτε τις θυμίζει τον θανάσιμο εχθρό τους λοιπόν επιτίθενται. Δεν έχεις παρατηρήσει που οι μέλισσες μπλέκονται μέσα στα μαλλιά, στις κάλτσες απο τα παπούτσια; Δεν το κάνουν τυχαία".


Παππούλης πηγαίνει με τα ράσα στα μελίσσια, χωρίς να φοράει μάσκα και γάντια. Αυτό είναι κάτι πολύ ριψοκίνδυνο, όμως ο παππούλης δεν τρώει ούτε ένα τσίμπημα


Σύμφωνα λοιπόν με αυτή τη θεωρία, όταν πηγαίνουμε στα μελίσσια πρέπει να φοράμε άσπρα ρούχα. Θα έχετε παρατηρήσει ότι όλες οι μάσκες που πωλούνται σε μελισσοκομικά καταστήματα είναι άσπρες. Κάτασπρες ολόσωμες στολές, γιλεκάκια κλπ. Πολλοί μελισσοκόμοι προσέχουν ακόμα και τις κάλτσες και τα παπούτσια να είναι άσπρες.



Οι θεωρίες όμως αυτές καταρρίπτονται όταν βλέπουμε μελισσοκόμους ντυμένους στα μαύρα, και να μην δέχονται ούτε ένα τσίμπημα! Το αντίθετο μάλιστα, εσύ που είσαι ασπροφορεμένος δέχεσαι τα τσιμπήματα. Τέτοιες περιπτώσεις συναντάμε στις εκκλησίες, στα μοναστήρια, όπου παπούληδες καλόγριες διατηρούν και φτιάχνουν τα δικά τους μελίσσια. Υπάρχουν δε και πολλές γιαγιάδες, απο τις προηγούμενες γεννιές,  ντυμένες στα μαύρα που συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Για κάποιον μελισσοκόμο αυτό φαινομενικά φαίνεται σαν "έγκλημα". Μα με μαύρα στα μελίσσια; Είναι σαν να κουνάς κόκκινο πανί σε ταύρο. Τα έχουμε δεί άλλωστε και εμείς οι ίδιοι στα μελίσσια μας.

Πάμε λοιπόν να ξεδιαλύνουμε το μυστήριο... Κάποιοι μελισσοκόμοι υποστηρίζουν ότι οι μέλισσες αναγνωρίζουν πρόσωπα. Δηλαδή οι μέλισσες αναγνωρίζουν το αφεντικό τους, τον μελισσοκόμο που τις περιποιείτε. Αυτό φυσικά θα έστεκε, αν οι μέλισσες δεν είχαν τόσο μικρή ζωή. Πολλές φορές την Άνοιξη, οι μέλισσες της μιας επιθεώρησης δεν υπάρχουν στην επόμενη, εφόσον η ζωή τους κυμένεται σε 30-40 μέρες περίπου. Πρόσφατες έρευνες όμως αποδεικνύουν ότι οι μέλισσες μπορούν να αναγνωρίζουν "πρόσωπα"!

Δεν είναι όμως τα πρόσωπα που ανιχνεύουν. Μια μέλισσα έχει πάνω στις κεραίες της χιλιάδες μικρές "μύτες" για να μυρίζει και να αισθάνεται όλες τις οσμές των λουλουδιών μέσα στα λιβάδια. Φυσικά αυτοί οι αισθητήρες όσφρησης, οι οποίοι είναι χιλιάδες σε κάθε κεραία, είναι σχεδιασμένοι για να δέχονται εντολές, με τις λεγόμενες φερομόνες. Πχ μια συλλέκτρια εκκρίνει σήμα κινδύνου και όλες οι μέλισσες επιτίθενται. Εδώ λοιπόν ξεδιπλώνεται ένας διαφορετικός κόσμος, με μυνήματα που εμείς δεν μπορούμε να δούμε.

Οι μέλισσες μπορούν να μεταφράζουν και να αισθάνονται αυτό που εμείς αισθανόμαστε. Ο φόβος που εκκρίνει το ανθρώπινο σώμα, το άγχος είναι δύο βασικά συναισθήματα που μπορεί η μέλισσα να καταλάβει και να γίνει επιθετική. Ξέρετε η μέλισσα βλέπει τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Ο φόβος σημαίνει, ότι δεν έχεις καλό σκοπό, και ότι μπορεί να βρίσκεται σε κίνδυνο η κυψέλη. Είναι όπως ένας σκύλος. Αν τρέξεις θα σε κυνηγήσει, επειδή φοβάσαι. Είναι το ένστικτο.

Αυτό που θέλω να πώ λοιπόν, για να δώσω λίγο φως σε αυτό το μυστήριο είναι το εξής. Όταν πηγαίνουμε στα μελίσσια, το βασικότερο δεν είναι ο ρουχισμός, αλλά το τι αισθάνεσαι, πρέπει να είσαι χαρούμενος εντελώς απελευθερωμένος, και οι κινήσεις να είναι απαλές, ποτέ απότομες και σπασμοδικές. Οι μέλισσες είναι πολύ πιο έξυπνες, καταλαβαίνουν τα πάντα. Συνεπώς οι μέλισσες μπορούν να αναγνωρίσουν το αφεντικό τους, το πραγματικό αφεντικό, και βλέπουν με τις κεραίες τους. Μυρίζουν πράγματα που ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να μυρίσει. Βλέπουν πράγματα που ο άνθρωπος δεν μπορεί ούτε καν να φανταστεί!


Δημοσίευση σχολίου

2 Σχόλια

  1. Έχουν την ευλογία του θεού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καιρός να αλλάξουμε θεωρίες ...και αντί για "παλαιούς μελισσοκόμους" ας δούμε και κάτι πιο σύγχρονο και επιστημονικά μετρημένο. Εγώ τα τελευταία 3 χρόνια με μαύρο τζιν διαχειρίζομαι τα μελλίσια μου και όταν κάποια ή κάποιες θυμώσουν "για άλλους λόγους και όχι για το χρώμα του παντελονιού μου" τότε προτιμάν το άσπρο μελλισοκομικό - προστετευτικό μπουφάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!