Σωστό κάπνισμα μελισσιού καθώς ανοίγουμε τη κυψέλη

Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα στους χειρισμούς του μελισσοκόμου είναι το κάπνισμα της κυψέλης. Αν δεν γίνει σωστά μπορεί να κάνει τις μέλισσες πολύ νευρικές έως επιθετικές. Και όταν γίνουν επιθετικές, η δουλειά παύει να γίνετε σωστά. Φανταστείτε να πάτε για επιθεώρηση και να έχετε 100 μέλισσες να ψάχνουν να βαρέσουν στο ψαχνό, γίνετε δουλειά έτσι; Ξέρετε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, απο μια απότομη - λάθος κίνηδη, μπορούμε ένα σχετικά ήρεμο μελίσσι να το αγριέψουμε. Μην ξεχνάμε πόσο μεγάλο ρόλο μετράει η ηρεμία και οι απαλές κινήσεις.


Όπως θα έχετε παρατηρήσει όλοι σχεδόν οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι, που σέβονται τις μέλισσες, είναι πολύ ήρεμοι άνθρωποι στη δουλειά τους, κάνουν αργές και ταυτόχρονα γρήγορες κινήσεις, δεν κάνουν απότομα ούτε αναστατώνουν τα μελίσσια. Αμα δεν καταλαβαίνετε τι σας λέω, παρακολουθήστε προσεκτικά ένα παλιό μελισσοκόμο και θα δείτε τον τρόπο που εργάζεται. Το μυστικό της επιτυχίας είναι, όταν ο μελισσοκόμος καταλάβει τον τρόπο που αισθάνονται οι μέλισσες! Απο την στιγμή που θα υπάρξει εσωτερική επικοινωνία, τότε όλα αλλάζουν.

Ένα απο τα βασικά λοιπόν είναι το κάπνισμα της κυψέλης. Ας δούμε τι συμβαίνει εκείνη την στιγμή, απο τη πλευρά των μελισσών....
Οι μέλισσες απο την στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στο έδαφος, το αισθάνονται! Έχουν χιλιάδες αισθητήρες σε κάθε μέρος του σώματος τους, για να καταλαβαίνουν και την παραμικρή δόνηση απο το χώμα.. Όταν λοιπόν πλησιάζουμε στη κυψέλη καταλαβαίνουν την παρουσία μας, κατευθείαν. Αμέσως εμείς φυσάμε με το καπνηστήρι, φοοοουυυ, φοουυυυ στις δύο θήρες του καπακιού, και άλλες δύο φορές στην είσοδο, να μπεί μέσα όμως ο καπνός. Την στιγμή πριν προλάβει να μπεί ο καπνός, οι μέλισσες προσπαθούν να σημάνουν "συναγερμό", όμως ο καπνός εμποδίζει αυτό το σήμα, και θα εξηγήσουμε τι ακριβώς σημβαίνει.

Οι μέλισσες έχουν κάποιους ειδικούς αδένες, απο τους οποίους εκρίνουν οσφρητικά μυνήματα τα οποία λέγονται φερομόνες. Με απλά λόγια μιλάνε σε μια γλώσσα που ούτε βλέπουμε ούτε ακούμε. Οι μέλισσες έχουν τρόπους να δηλώσουν κίνδυνο, συναγερμό! Όμως το κάπνισμα που κάνουμε υπερκαλύπτει αυτά τα μυνήματα και οι μέλισσες δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Δεν έχετε αναρωτηθεί, γιατί όταν μας τσιμπάει μέλισσα, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να καπνίσουμε το συγκεκριμένο σημείο; Έτσι σβήνουμε το "σημάδι" που μας άφησε, και οι μέλισσες δεν βλέπουν το τσίμπημα. Αν δεν το κάνουμε αυτό μας τσιμπάνε και άλλες μέλισσες...

Το σωστό κάπνισμα γίνετε με καπνό που παράγουμε απο ξερές πευκοβελόνες. Ότιδήποτε άλλο βάλουμε μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα και επιθετικότητα στα μελίσσια.

Ακούστε το τρόπο που θα το κάνετε: Πηγαίνετε στο μελίσσι και πρίν το ακουμπήσετε, ρίχνετε πρώτα δύο φορές στις θήρες του καπακιού, και άλλες δύο φορές στην είσοδο. Ποτέ μην ξεχνάτε την είσοδο γιατί εκεί έχει τους φρουρούς. Αμέσως μετά τον καπνό ανοίγουμε τα κλειδιά, και με τη βοήθεια του ξέστρου ξεκολλάμε το καπάκι, το οποίο στηρίζουμε ανάποδα κάπου δίπλα στο μελίσσι. Μετά ξανα πιάνουμε το καπνηστήρι και ρίχνουμε πάλι καπνό, μέχρι να υποχωρήσουν οι μέλισσες να κάνουμε τη δουλειά μας. Αφού βγάλουμε το πρώτο πλαίσιο, στο δεύτερο τρίτο ξανα ρίχνουμε λίγο καπνό, ίσα να τους θυμίζουμε, ότι είμαστε και εμείς εδώ, κάντε λίγη υπομονή. Λίγες ελαφριές "πινελιές καπνού" όχι υπερβολές όταν κοιτάμε τα πλαίσια. Προσέχουμε πάρα πολύ, να μη σκοτώσουμε μέλισσες, και προς θεού όχι απότομες κινήσεις, και ατσούμπαλες, άγαρμπα πιασήματα. Στο τέλος πριν τοποθετήσουμε το καπάκι καπνίζουμε όπου δούμε μέλισσες, για να μην τις πατήσει κατά το κλείσιμο το καπάκι. Και είμαστε έτοιμοι! Επιθεωρήσαμε σωστά το μελίσσι μας!