Ένα απρόσμενο φαινόμενο στα μελίσσια που έχουμε στα Έλατα: Ποτέ δε το είχαμε ξαναδεί!

Γράφω αυτό το άρθρο, με αφορμή όσους υποστηρίζουν ότι στο έλατο δεν σμηνουργούν ΠΟΤΕ τα μελίσσια. Αν δεν είχα ζήσει αυτή τη ξεχωριστή εμπειρία το ίδιο θα πίστευα και εγώ. Όμως μια ημέρα όλα άλλαξαν, και αντικρίζοντας αυτό το θέαμα, πραγματικά ένιωσα μια τεράστια λύπη αλλά και χαρά μαζί. Θα σας εξιστορήσω λοιπόν την εμπειρία μου, για να ξέρετε πάντα ότι τα μελίσσια δεν κρίνουν ποτέ με τα δικά μας δεδομένα, αλλά με τα δεδομένα που τους ορίζει η μητέρα φύση.

Ήμουν λοιπόν μια ημέρα στα μελίσσια μου, και πήγαινα για τον πρώτο καλοκαιρινό τρύγο στον έλατο. Συγκεκριμένα η ημερουμηνία ήταν Ιούνιος, όμως τα μελίσσια δούλευαν εξαιρετικά τόσο στον έλατο όσο και στη χορτονομή. Οι πολλές βροχές εύνοησαν σημαντικά τις ανθοφορίες αλλά και τα ελατοδάση στο να δώσουν πολύ μέλι. Τα μελίσσια που μεταφέρθηκαν στον έλατο απο αρχές Μαίου, πρίν πάνε στον έλατο βρισκόταν σε μέρος όπου δεν δουλευαν τόσο καλά οι ανθοφορίες, και αναγκαστικά μέχρι να αναπτυχθούν εφαρμοζόταν ειδικοί χειρισμοί ανάπτυξης με διέγερση και συνεχόμενη προσθήκη πλαισίων! Πίστευα ότι όταν ένα μελίσσι δεν σμηνουργήσει μέχρι και τα τέλη Μαίου, δεν πρόκειται να σμηνουργήσει ποτέ. Αλλά όταν σε μια σπάνια περίπτωση γίνει σμηνουργία, αυτή μπορεί να συμβεί μόνο σε λίγα μελίσσια.

Θα σας μεταδώσω λοιπόν την εμπειρία μου όπως ακριβώς την έζησα:
Είναι ημέρα σάββατο 10 Ιουνίου 2017, και ετοιμάζομαι για τον τρύγο του μελιού. Πηγαίνοντας στα μελίσσια απο το σπίτι (δίπλα) περπατώντας, έβλεπα όλα τα μέρη να βουίζουν απο μέλισσες. Όχι όμως επάνω στα έλατα, αλλά στα άνθη! Πολύ χορτονομή λόγω της έντονης βροχόπτωσης. Πρίν ξεκινήσω να ανοίγω τα μελίσσια, βλέπω έναν έλατο δίπλα απο το μελισσοκομείο μου, να περιτρυγιρίζεται απο μέλισσες. Εκείνη τη στιγμή παραξενέυτηκα και είπα απο μέσα μου "κοίτα να δείς πόσο καλά δουλεύει ο έλατος φέτος βουίζει απο μέλισσες, θα πάω αργότερα να τσεκάρω για τα μελιτογόνα έντομα και τις μέλισσες που τα επισκέπτονται". Ξεκινάω την επιθεώρηση λοιπόν, αλλά διαπιστώνω μετά το 3ο μελίσσι κάτι τελείως τρελό! Κελιά σμηνουργίας! Όχι 1-2 αλλά δεκάδες! Προχωράω σε άλλα μελίσσια και βλέπω παρόμοια εικόνα.

Μόλις βλέπω αυτό το τελείως παράξενο φαινόμενο για την εποχή, κοιτάζω τα δέντρα γύρω μου, μήπως έχει φύγει κάποια σμηνουργία. Ακαριαία όμως σκέφτομαι εκείνον τον έλατο στα 15 μέτρα που βούιζε απο μέλισσες, και σκέφτομαι "λές να έχει κάτσει σμηνουργία εκεί" Παρατάω τις δουλειές μου να δω στον έλατο, και τι αντικρίζω; Δύο τεράστιες σμηνουργίες όπως δεν είχα ξανα δεί ποτέ στο παρελθόν. Ήταν πραγματικά τεράστοιοι! Όσο μια εξάδα με μπουκάλια νερού του 1.5 λίτρου, και ακόμα μεγαλύτεροι. Αυτοί οι τεράστοιοι αφεσμοί προήλθαν φυσικά απο συννένωση αφεσμών, γι αυτό και έγιναν τόσο μεγάλοι. Οι αγονιμοποιητες βασίλισσες επάνω τους ήταν αμέτρητες.

Έφτιαξα έναν αυτοσχέδιο συλλέκτη αφεσμών, συνδέοντας ένα μακρύ ξύλο, και δένοντας στην άκρη του έναν πλαστικό κουβά, απο αυτόν του σφουγγαρίσματος. Τον έδεσα σφιχτά με σύρμα, έτσι ώστε να κατεβάσω με ευκολία τους αφεσμούς απο το δέντρο.

Η σύλληψη των αφεσμών ήταν πραγματικά δύσκολη υπόθεση. Γέμισα τον κουβά τόσες μα τόσες φορές και οι μέλισσες ήταν ατελείωτες! Στην τελική χώρισα τον κάθε αφεσμό σε 2 κομμάτια, κάνοντας συνολικά 4 νέα μελίσσια. Το πως το έκανα; Μα φυσικά στη τύχη! Τόσες αγονιμοποίητες βασίλισσες που είχαν μέσα ήταν αδύνατο να κόψω μελίσσι και να μην πέσει μια μέσα.

Γυρίζοντας πίσω στην επιθεώρηση αφού έπιασα τους αφεσμούς, διαπίστωσα ότι αρκετά μελίσσια είχαν σμηνουργήσει. Έχω ξανα δεί τάση για σμηνουργία στο έλατο, αλλά όχι σε τόσα πολλά μελίσσια. Πλέον μετά απο αυτό που έζησα είμαι προετοιμασμένος για τα πάντα. Και να ξέρετε πως ποτέ δεν υπάρχει κάτι τελείως σίγουρο με τα μελίσσια. Τα πάντα εξαρτώνται σύμφωνα με τους νόμους που ορίζει η φύση. Να το θυμάστε αυτό, και η εμπειρία η δική μου ας γίνει δίδαγμα για όσους παρατάνε τα μελίσσια στο έλατο, χωρίς επιθεώρηση για μεγάλο διάστημα.