Widget Recent Post No.

Μεχρι πότε κόβουμε παραφυάδες για να προλάβουν να γίνουν μεγάλα μελίσσια



Μέχρι πότε κάνουμε παραφυάδες για να μεγαλώσουν και να γίνουν δυνατά δεκάρια μελίσσια; Πότε σταματάμε τον πολλαπλασιασμό των μελισσιών μας για να προλάβουν να ξεχειμωνιάσουν με μεγάλη σιγουριά; Γίνεται να κόψουμε τις παραφυάδες το καλοκαίρι, αλλά και το φθινόπωρο; Εξαρτάται απο τη περιοχή που βρίσκονται τα μελίσσια και απο το κλίμα; Ποιός είναι ο σημαντικότερος χειρισμός για να επιβιώσουν όλες οι παραφυάδες και να γίνουν καλά παραγωγικά μελίσσια την επόμενη χρονιά; Και κάτι τελευταίο. Οι βασίλισσες που ξεχειμωνιάζουν γιατί γίνονται οι καλύτερες την επόμενη χρονιά, για να μας δώσουν μελάκι;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα απαντήσουμε σήμερα! Όπως έχουμε πεί σε προηγούμενες αναρτήσεις η Άνοιξη είναι η ιδανικότερη περίοδος για να κόψουμε τις παραφυάδες. Πιο συγκεκριμένα ο Μάιος θεωρείτε ο καταλληλότερος μήνας, ενώ και ο Απρίλιος είναι εξίσου καλός, αρκεί να μην έχει χαμηλές θερμοκρασίες όταν γίνονται οι βασίλισσες και πετάνε για τη γαμήλια πτήση τους. Τι γίνεται όμως όταν κόβουμε παραφυάδες το Καλοκαίρι;
Παραφυάδες το Καλοκαίρι...
Οι παραφυάδες το καλοκαίρι γίνονται σχετικά εύκολα. Οι ανεβασμένες θερμοκρασίες επιτρέπουν να κόβουμε παραφυάδες χωρίς κινδύνους "ψύξης γόνου" η πρόβλημα στη γονιμοποιήση των βασιλισσών. Το σημαντικότερο πρόβλημα το καλοκαίρι είναι η έλλειψη ανθοφορίας, κάτι το οποίο μας οδηγεί να τροφοδοτούμε τις μέλισσες με σιρόπι η υποκατάστατο γύρης προκειμένου να φτιάξουμε επιτυχημένες παραφυάδες. Σε γενικές γραμμές πάντως ο Ιούνιος έχει κάποιες τελευταίες ανθοφορίες - μελιτοφορίες που μας επιτρέπουν να φτιάξουμε ποιοτικές βασίλισσες χωρίς να ενισχύσουμε με υποκατάστατο γύρης (γυρεόπιτα) τα μελίσσια μας. Για παράδειγμα το θυμάρι που φημίζεται για τις ποιοτικές μάνες που βγάζει. Η η λυγαριά, το λιγούστρι που είναι ανθοφορίες του Ιουνίου.

Το πρώτο πρόβλημα που ίσως σκέφτονται μερικοί μελισσοκόμοι είναι αν οι παραφυάδες θα καταφέρουν να πιάσουν χώρο, να μεγαλώσουν αρκετά προκειμένου να μην έχουν πρόβλημα αργότερα το χειμώνα. Απο την εμπειρία μου μπορώ να πω οτι απο τον Αύγουστο και μετά θα πρέπει να σκεφτόμαστε αυτά τα ενδεχόμενα! Συγκεκριμένα η πιο επικίνδυνη περίοδος για παραφυάδες είναι το φθινόπωρο.

Παραφυάδες το φθινόπωρο...
Παραφυάδες το φθινόπωρο κόβουν μόνο οι μελισσοκόμοι που ζούν στη Νότια Ελλάδα και έχουν ήπιο κλίμα το Χειμώνα. Και χρειάζονται ειδική μεταχείριση, να τις διατηρήσουμε σε τριπλοκυψελίδια, πενταράκια, προκειμένου να επιβιώσουν το χειμώνα! Επίσης όσοι κόβουμε παραφυάδες το Φθινόπωρο στο ρείκι, κόβουμε 4-5 πλαίσια και όχι λιγότερο.

Ποιός είναι ο σημαντικότερος χειρισμός για να επιβιώσουν όλες οι παραφυάδες και να γίνουν καλά παραγωγικά μελίσσια την επόμενη χρονιά;
Το σημαντικότερο πράγμα είναι να φροντίσουμε να ξεχειμωνιάσουν με μπόλικο πλυθησμό. Και για να συμβεί αυτό πρέπει το Φθινόπωρο πρέπει να επισκεφτούμε μια καλή ανθοφορία όπως το ρείκη και τη κουμαριά, σε συνδιασμό με μια καλή τροφοδότηση με ζυμάρι. Οι μέλισσες που γεννιούνται το φθινόπωρο πρέπει να είναι καλοθρεμμένες και να φτιάξουν μπόλικο λιπόσωμα.

Το συμπέρασμα λοιπόν απο την σημερινή ανάρτηση είναι ότι κόβουμε παραφυάδες ανάλογα με τη περιοχή που βρισκόμαστε. Καλό είναι να μην ξεπεράσουμε τον Μήνα Αύγουστο για βόρειες περιοχές, ενώ αν κόψουμε παραφυάδες το φθινόπωρο, εννοείτε με έτοιμη βασίλισσα, δεν πρέπει να είναι λιγότερη απο 4 πλαίσια πλυθησμό.

Οι παραφυάδες που έχουν νεαρή βασίλισσα έχουν πολύ δύναμη για να φτιάξουν πολύ γόνο. Οπότε δεν πρέπει να λείπει το ζυμαράκι, για να αναπτύσσονται γρήγορα και να έχουν να ταίζονται οι νεαρές μελισσούλες! Μια παραφυάδα των 2 πλαισίων μπορεί να χρειαστεί ακόμα και 3 δίκιλες βανίλιες προκειμένου να γίνει ένα καλό δεκάρι μελίσσι. Μην νομίζετε ότι πετώντας ένα κιλό μπορείτε να φτιάξετε καλά μελίσσια! Και πάντα σε συνδιασμό με ανθοφορία!

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια