Widget Recent Post No.

Βρούβα: Μια μεγάλη ανθοφορία με υψηλή παραγωγή γύρης και νέκταρ που την συναντάμε σχεδόν παντού!


Γράφει ο μελισσοκόμος Κώστας Μυγδανάλευρος...
Θαρρώ πως είναι το πιο κοινό φυτό στην χώρα μας, με περιόδους άνθησης από Μάρτιο μέχρι Οκτώβριο.
Το βρίσκουμε σε υποβαθμισμένα εδάφη, χωράφια, ερείπια, χαλάσματα, ερείσματα οδών ακόμη και σε ρείθρα πεζοδρομίων μέσα σε πόλεις, πάρκα και κήπους.
Είναι ένα από τα ζιζάνια των χωραφιών σιταριού και άλλων καλλιεργειών.
Σαν άγρια χόρτα μαζί με τα ραδίκια και τους ζοχούς μπορεί κανείς να τα βρει και να τα μαζέψει για φαγητό.


Βρούβα ή γρούβα. Την συναντάμε με πολλά κατά τόπους ονόματα, ραπανόβρουβα, λαψανόγρουβα, λιναρίδα, αγριόβρουβα, μουσταρδόχορτο, μουστάρδα κλπ. Σινάπι, Sinapis arvensis είναι το επιστημονικό όνομα του αυτοφυούς φυτού, αγριοσινάπι, λαψάνα.

Στο γένος σινάπι έχουμε τρία είδη, το κοινό σινάπι ή άσπρη βρούβα (Sinapis alba), τη μαύρη βρούβα (Sinapis nigra) και την άγρια βρούβα (Sinapis arvensis). Η διαφορά τους έγκειται στο χρώμα των νευρώσεων των φύλλων κάθε ενός. Συγγενές με το σινάπι είναι και τα λαχανικά που καλλιεργούμε στους κήπους μας μπρόκολο και κουνουπίδι.


Χέρσα έκταση καλυπτόμενη από Βρούβα (Sinapis arvensis)

Σε όλα τα παραπάνω φυτά, τα άνθη σχηματίζουν βότρυ και αποτελούνται από τέσσαρα πέταλα σε σχήμα σταυρού.

Χωρίς μεγάλες ανάγκες για νερό αλλά σε ασβεστώδες ηλιόλουστο έδαφος έχει μεγάλη ανάπτυξη η βρούβα. Το ύψος της είναι διαφορετικό και ανάλογο το έδαφος που φύονται τα πολλές φορές ξεπερνά τα δυο μέτρα.

Θεωρείται διεγερτικό άρτυμα. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό εδώ και πολλά χρόνια. Ανακάτευαν σπόρους του σιναπιού με ξύδι και νερό και αυτό το μείγμα έτρωγαν με το κρέας ή το ψάρι τους, ενώ με τα φύλλα έφτιαχναν σαλάτα.
Παλιά, στα μοναστήρια υπήρχε ο μουσταρδάριος, ένας μοναχός υπεύθυνος ο οποίος έδινε την ώρα του φαγητού τη μουστάρδα στους καλόγερους.

Ο Διοσκουρίδης υποστήριζε πως αν μασούσε κάποιος σπόρους σιναπιού, θα καθάριζε το ιγμόρειο του. Επίσης συνιστούσε να τους χρησιμοποιούν ως αντιπυρετικό και να κάνουν γαργάρες για τις αμυγδαλιές.
Κάθε άνθος Sinapis arvensis δίνει μέσο όρο 0,2 έως 0,6mg νέκταρ την ημέρα με περιεκτικότητα σε σάκχαρα που ξεπερνούν το 30%.

Μελισσοκομικό ενδιαφέρον
Οι μέλισσες επισκέπτονται τα άνθη σχεδόν από την αυγή έως αργά το σούρουπο. Διάρκεια επίσκεψης σε κάθε άνθος δεν ξεπερνά τα πέντε δευτερόλεπτα, τα δε φορτία γύρης που συλλέγονται από κάθε συλλέκτρια γύρης στα άνθη της βρούβας είναι περίπου 4 έως 5mg το κάθε ταξίδι. Υπολογίζοντας λοιπόν πως μια δυνατή κυψέλη διαθέτει 5.000 συλλέκτριες γύρης και κάνοντας 10 ταξίδια την ημέρα, μεταφέροντας 4mg γύρης, στην κυψέλη μπαίνουν περίπου 200 γρ. φρέσκιας γύρης. Αρκετή ποσότητα πιστεύω, για την ημερήσια ανάγκη της κάθε κυψέλης αλλά και αποθήκευσης αρκετής ποσότητας.

Συλλογή γύρης από άνθη Βρούβας (Sinapis arvensis)

Πέραν αυτού, η γύρη της βρούβας είναι μια εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών που εμπεριέχουν τα απαραίτητα αμινοξέων για την διατροφή του νέου ανοιξιάτικου γόνου ενώ εξίσου σημαντικές ποσότητες νέκταρος παράγουν τα άνθη της βρούβας, γεγονός που επιδρά πρώτον, στην επιπλέον διέγερση της βασίλισσας και δεύτερον στην ταχεία αποθήκευση ποσοτήτων εντός των πλαισίων για την διατροφή το γόνου. Αυτό τα κάνει ιδιαίτερα ελκυστικά στις μέλισσες και σε μεγάλες εκτάσεις βρούβας μπορούμε πολύ εύκολα να πάρουμε με δυνατά μελίσσια καλή παραγωγή.

Επιμέλεια κειμένου: Κώστας Μυγδανάλευρος - Μελισσοκόμος

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια