Widget Recent Post No.

Πως παράγουμε τόνους μέλι από λίγα μελίσσια



Πολλοί μελισσοκόμοι παράγουν τόνους μέλι με λίγα μελίσσια και σε μερικούς ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ένας μελισσοκόμος που βγάζει 20 κιλά από κάθε κυψέλη - ίσως και λιγότερο - είναι αδύνατο να πιστέψει ότι κάποιος άλλος βγάζει 50 κιλά ή ακόμη και 100 κιλά απο κάθε μελίσσι. Πολλοί αναρωτιούνται πως είναι δυνατό να βγάζουν τόσο μέλι τα μελίσσια, ποιό είναι το μυστικό; Οπως γνωρίζουμε ο μελισσοκόμος δεν χρειάζεται μόνο σωστούς χειρισμούς και δυνατά μελίσσια αλλά και μια καλή περιοχή που να δίνει πολύ μέλι. Σήμερα έχουμε να πούμε κάποια χρήσιμα πράγματα και μυστικά που εφαρμόζουν οι πιο επιτυχημένοι μελισσοκόμοι.


Όσον αφορά το μέρος που θα τοποθετήσουμε τα μελίσσια, είναι το σημαντικότερο πράγμα και υπάρχουν αρκετά μυστικά. Η μεριά μας θα πρέπει να είναι σε ηλιόλουστη μεριά όμως το κυριότερο είναι τα μελίσσια μας να έχουν εμβέλεια σε πολλές πλαγιές. Δηλαδή τα μελίσσια να είναι τοποθετημένα έτσι που να έχουν θέα να βλέπουν πολλά μέρη. Μελισσοκόμοι που τοποθετούν μελίσσια κλεισμένα μέσα απο βουνά και αυτά δεν δίνουν μέλι είναι περιορισμένα απο άποψη συλλογής μελιού.

ΕΙΚΟΝΑ Τοποθετημένα μελίσσια με θέα στον έλατο


Το ερώτημα που δημιουργείτε στους περισσότερους μελισσοκόμους είναι, μα πως θα μάθω ποιά περιοχή δίνει μέλι στο μέρος μου; Εδώ είναι το δύσκολο κομμάτι. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος εύκολος τρόπος πχ να ρωτήσουμε τον διπλανό μας. Πολύ λίγοι μελισσοκόμοι θα σας αποκαλύψουν ποιά μεριά δίνει μέλι. Το πιο πιθανό είναι νας σας προτρέψουν να πάτε σε άλλο μέρος που δεν έμειναν ευχαριστημένοι απο τα μελίσσια τους. Αυτό δε συμβαίνει τυχαία και οι μελισσοκόμοι έχουν αρκετούς λόγους. Αν μια περιοχή έχει μεγάλη συσσώρευση σε μελισσοκόμους εγκυμονούν ασθένειες, λιγότερο μέλι λόγω μελισσοχωρητικότητας, λεηλασίες κλπ. Το χειρότερο όμως είναι ότι όπου υπάρχουν πολλά μελίσσια έλκονται και οι κλέφτες και αυτοί είναι οι χειρότεροι.

Ένας μελισσοκόμος που θέλει να μάθει ποια περιοχή δίνει μέλι θα πρέπει να είναι παρατηρητικός σε κάθε ταξίδι που κάνει. Γενικά να παίζει το ματάκι, ακόμη και στο περπάτημα οπουδήποτε. Γενικά όπου βλέπετε πολλά μελίσσια σημαίνει ότι η περιοχή δίνει μέλι - τις περισσότερες φορές. Θα σας πω μερικά παραδείγματα από την περιοχή μου στο Αγρίνιο. Κάθε χρόνο χιλιάδες κυψέλες μαζεύονται στον Προυσσό κατα μήκος των δρόμων. Όταν λέω στον Προυσσό εννοώ μετά το χωριό Λαμπίρι. Εκεί μαζεύονται πάρα πολλοί επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες μελισσοκόμοι. Εγώ προσωπικά για το έλατο οδεύω προς άλλη πλευρά διότι έχω χωριό εκεί. Είναι κοντά στο χωριό Κόνισκα Ευρυτανίας.
Πολύ μέλι στο έλατο έχουν επίσης και οι περιοχές κοντά στη Δομνίστα. Ακόμη το ίδιο και χειρότερος συνοστισμός γίνεται στο ρείκι το φθινόπωρο. Προχωρώντας προς το χωριό Μπαμπαλιό κοντά στην γέφυρα του αχελώου έχει απέραντες εκτάσεις. Πάλι εκεί μαζεύονται πολλοί μελισσοκόμοι. Όσοι μελισσοκόμοι στοχεύουν μέλι πορτοκαλιάς καλό είναι να αποφεύγουν όπου καλλιεργούνται πολλά στρέμματα συστηματικά διότι πέφτουν ραντίσματα. Στο Αγρίνιο για παράδειγμα προς τα Καλύβια έχει πολλές περιοχές με παρατημένα κτήματα που δεν ραντίζονται, και μάλιστα δίνουν πολύ μέλι.

Ένα μεγάλο ερώτημα που έχουν οι περισσότεροι μελισσοκόμοι είναι που δίνει μέλι το Πεύκο. Ένας νέος μελισσοκόμος πιστεύει οτι όλα τα πεύκα δίνουν μέλι. Όμως δεν είναι αλήθεια. Το πεύκο για να δώσει μέλι πρέπει να είναι "εμβολιασμένο" να έχεις εργάτες - τα εντομάκια που βγάζουν το μέλι. Οι εργάτες αυτοί δεν ευδοκιμούν σε όλα τα είδη πεύκων και επιζούν μόνο σε συγκεκριμένα μέρη διότι θέλουν υγρασία και όχι πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Μέλι πεύκου υπάρχει αύθονο στην Έυβοια, στη Θάσο, ακόμη και σε νησιά όπως η Λευκάδα,, η Κρήτη η Ρόδος κλπ. Εμβολιασμένα δάση που δίνουν μέλι υπάρχουν σε όλες τις περιοχές, ακόμη και μικρά δασήλια βοηθούν αρκετά τα μελίσσια νωρίς την Άνοιξη. Για να καταλάβουμε οτι τα πεύκα δίνουν μέλι αρκεί να κοιτάξουμε αν έχουν βαμβακάδα, είναι κάτι άσπρα σα βαμβάκια πάνω στον κορμό και τα κλαριά. Απο εκεί στάζει το μέλι.

Ακόμη ένα μεγάλο μυστικό για να παίρνει κάποιος πολύ μέλι είναι να μην τοποθετεί πάρα πολλά μελίσσια μαζεμένα. Αν πχ κάποιος έχει 100+ μελίσσια καλύτερα θα ήταν να τα χωρίσει σε 50 και 50 με απόσταση κάποια χιλιόμετρα. Φυσικά αυτό το λέω και για τους "νέους" οι οποίοι τοποθετούν μελίσσια κοντά σε άλλους μελισσοκόμους. Αυτό δεν είναι σωστό. Τα μελισσοκομεία πρέπει να απέχουν μεταξύ τους για να δουλεύουν σωστά και να παράγουν περισσότερο μέλι. Όπως δεν θέλετε να έρθει κάποιος ακριβώς δίπλα σας, καλό θα είναι να μην το κάνετε ούτε εσείς. Έχω ακούσει περιπτώσεις με πολλές λεηλασίες μελισσοκομείων που βρίσκονταν δίπλα δίπλα.

Όταν ένας μελισσοκόμος στοχεύει μια ανθοφορία μελιτοφορία δεν αρκεί μόνο να είναι καλό το μέρος δηλαδή να υπάρχει μέλι. Πρέπει και τα μελίσσια από μέρος τους να έχουν δυνατούς πλυθησμούς να το συλλέξουν. Όσον αφορά τα διαφράγματα και όλα αυτά που ακούμε κατα περιόδους, η ταπεινή μου γνώμη είναι οτι δεν χρειάζονται - εκτός απο το θυμάρι που είναι αναγκαίο. Ο μελισσοκόμος που θέλει να φτιάξει δυνατά μελίσσια πρέπει να πέσει επάνω κατά πάνω για να τα κάνει δυνατά. Το πρώτο μέρος είναι η τροφοδοσία με μια δίκιλη βανίλια και 1 κιλό σιρόπι την εβδομάδα, το δεύτερο μέρος οι χειρισμοί όπως η σφήνα στον γόνο, η προσθήκη πατωμάτων έγκαιρα, και η εναλλαγή ορόφων. Αυτά είναι μερικά κόλπα για αύξηση της γέννας, και έχουμε πολλά να πούμε τις μέρες που έρχονται.

Και άλλο ένα σημαντικό πριν κλείσω. Οι μεγάλοι μελισσοκόμοι που παράγουν πολύ μέλι κρατούν σημειώσεις απο τα πολύ παραγωγικά μελίσσια και φτιάχνουν παραφυάδες μόνο από αυτά. Είναι πολύ σημαντικό να έχουν γονίδια υψηλής παραγωγικότητας τα μελίσσια. Έχω δεί κακά μελίσσια που ενώ βρισκόταν μέσα στο μέλι δεν τα πήγαιναν καλά. Η επιλογή σωστών γονιδίων λοιπόν εξίσου σημαντική!

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια