Widget Recent Post No.

Πως έχασε και το τελευταίο της μελίσσι: Αποχαιρετώντας για πάντα τις μέλισσες



Γράφει η μελισσοκόμος Μαρία Βαλαβάνη...

Χθες δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από μια φίλη που έχει 3-4 κυψέλες...μάλλον για να είναι σωστή η φράση μου, θα πρέπει να γράψω, που είχε 3-4 κυψέλες...


- Έλα να πάρεις τη κυψέλη γιατί φεύγω αύριο για Αθήνα, άνοιξα και βρήκα μέσα μόνο μια χούφτα μέλισσες...τις παρατάω οριστικά!




- ......??? Να τη πάρω για απολύμανση και το βλέπουμε...

- Όχι, τελειώσαμε με τις μέλισσες, αφού χάθηκαν μόνες τους, λυπάμαι πολύ, αλλά σταματάω εδώ.

Ποια είναι η μικρή ιστορία πίσω από αυτό το τηλεφώνημα...

Η εν λόγω φίλη και ξαδέλφη μαζί, πριν από 3-4 χρόνια επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη της Μάνης μετά από πολύχρονη παραμονή στην Αθήνα, αποφάσισε να ασχοληθεί ερασιτεχνικά και δοκιμαστικά με τις μέλισσες αγοράζοντας κάποιες κυψέλες.

Με αρκετό ζήλο και αγάπη όλο αυτό το διάστημα τις υποστήριξε όσο καλύτερα μπορούσε, έχασε κάποιες τη πρώτη χρονιά από σμηνουργία, ή από ασθένεια, αλλά μετά δημιουργήθηκαν κάποιες άλλες παραφυάδες και έτσι ισορρόπησαν κάπως τα πράγματα.

Απολάμβανα πραγματικά κάθε μου επίσκεψη στο μικρό της μελισσοκομείο, τις επιθεωρούσαμε μαζί και σχεδιάζαμε τις επόμενες κινήσεις μιλώντας ακατάπαυστα για το θαυμαστό κόσμο των μελισσών και ένα σωρό άλλα θέματα.

Βγήκε και το πρώτο μέλι..."τσούλαγε" η κατάσταση.

Κάποια στιγμή όμως από ατύχημα, "έφαγε" καμιά τριανταριά κεντριά μαζεμένα, έπρεπε να απουσιάζει για κάποια χρονικά διαστήματα από την περιοχή και αυτό δυσχέραινε τη φροντίδα τους, επίσης το μέρος που ήταν τοποθετημένες οι κυψέλες δεν ήταν ευνοϊκό, στο τέλος λοιπόν αποφάσισε ότι δεν μπορούσε πλέον να τις υποστηρίξει όπως θα ήθελε και σκεφτόταν να τα παρατήσει.

Το τελευταίο διάστημα προσπάθησα να βοηθήσω με όποιο τρόπο μπορούσα προσπαθώντας να την πείσω να μην τις εγκαταλείψει πριν τουλάχιστον πάρει πίσω την αξία των χρημάτων που είχε δώσει για την απόκτησή τους.

Οπότε γι' αυτό το λόγο δέχτηκε να δώσει μια μικρή παράταση ως την επόμενη Άνοιξη που θα ήταν πιο ευνοϊκό για να πουληθούν...

Η φετινή χρονιά όμως πήγε εντελώς...χάλια.

Καθόλου μέλι.

Οι 4 κυψέλες έγιναν 3, οι 3 έγιναν 2 και στο τέλος όλες οι ελπίδες πια πήγαν σε μια, που αν έβγαζε την χρονιά, θα ξεκινούσαμε επιτέλους ένα νέο κύκλο ανάπτυξης και αναγέννησης των μελισσιών.


Αυτή ήταν λοιπόν η τελευταία κυψέλη, για την οποία δέχτηκα το εν λόγω τηλεφώνημα, ξαφνικό τέλος...και αυτή.

Πήγα να την πάρω για απολύμανση, ανοίγοντας, περίμενα να βρω μόνο μια χούφτα μέλισσες...




βρήκα όμως και...τη βασίλισσα !

Έκοβε βόλτες πάνω στα τοιχώματα της κυψέλης μαζί με τις τελευταίες πιστές συνοδούς της...




μια χούφτα μέλισσες στη κυριολεξία.

Η βασίλισσα ήταν εμφανώς καταβεβλημένη και αδυνατισμένη...


η κοιλιά της είχε συρρικνωθεί, τόσο που μπορούσε να πετάξει εκτός κυψέλης, μάλιστα έκανε αρκετές βολτούλες όσο την παρακολουθούσα, στο τέλος όμως πάντα επέστρεφε μέσα στην άδεια κυψέλη και οι εργάτριες άρχιζαν αμέσως τη περιποίηση...


Πριν από 10 -15 ημέρες αυτή η κυψέλη ήταν 4-5 πλαίσια μετά από το απαραίτητο "σφίξιμο" που πήρε προκειμένου να βοηθηθεί να πάρει "εμπρός"...

Την Άνοιξη έγινε σχεδόν τριώροφη, τον Ιούνιο ορφανεύτηκε και έβγαλε νέα βασίλισσα, στη συνέχεια "πείνασε" το Καλοκαίρι αφού δεν μάζεψε σχεδόν καθόλου μέλι, δέχτηκε κάποιες βοήθειες με βανίλια και καλοκαιρινή θεραπεία για βαρρόα με ζάχαρη άχνη και θυμόλη.

Γύρω στο πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου είχε κάνει λίγα αποθέματα από μέλι και γύρη και είχε αρχίσει να ρίχνει καλούς γόνους, αναλογικά με τον πληθυσμό που είχε.

Πίστεψα ότι το δύσκολο διάστημα είχε περάσει και ότι θα τα κατάφερνε από εδώ και πέρα, τουλάχιστον αυτή, η μια και μοναδική κυψέλη που είχε απομείνει.

Δυστυχώς.

Αποτύχαμε.

Τι φταίει, γιατί νιώθω ένοχη για την όλη εξέλιξη...

Πραγματικά δεν ξέρω απόλυτα αν είναι μόνο ένα πράγμα ή αρκετά διαφορετικά μαζί, δρώντας αθροιστικά όλα μαζί για αυτό το αποτέλεσμα.

Τα πλαίσια είχαν και νεκρό φρέσκο γόνο που είχε ξεραθεί μέσα στο σημείο που γεννήθηκε...ολική εγκατάλειψη...



τροφές ελάχιστες...



η είσοδος γεμάτη πρόπολη...



Τα βαρρόα γυάλιζαν πάνω στις πλάτες των ελάχιστων μελισσών που είχαν απομείνει...



Προφανώς η βιολογική θεραπεία με ζάχαρη άχνη και θυμόλη που έγινε το Καλοκαίρι, έκανε πολύ ελαφρό ξελάφρωμα, το οξαλικό που δέχτηκαν το Χειμώνα δεν κατάφερε να τις προστατέψει ως τώρα, η προσβολή ήταν μεγάλη.

Σε συνδυασμό με την έλλειψη τροφής που επιδεινώνει τη προσβολή από Νοζεμίαση (οι μέλισσες που έχουν νοσήσει από Νοζεμίαση όταν έχουν επάρκεια τροφών, μπορούν να αντέξουν μεγαλύτερο διάστημα, αυξάνουν όμως την κατανάλωση τροφής σε σχέση με αυτές που δεν έχουν νοσήσει) επίσης κάποιες πιθανές επιθέσεις από εξωτερικούς εχθρούς, (λόγω ευρημάτων πρόπολης στην είσοδο) δημιούργησαν αυτό το αποτέλεσμα...

Προφανώς, υποθέσεις κάνω, γιατί απόλυτα δεν ξέρω...

Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτή η κυψέλη που την Άνοιξη έσφυζε από ζωή, τώρα είναι μια ...χούφτα μέλισσες και μια βασίλισσα που δεν ξέρει τι να κάνει...





Κοιτάζω τη βασίλισσα και ούτε εγώ, δεν ξέρω πια τι να τη κάνω...




την έφερα στο κήπο του σπιτιού μου και τις άφησα εκεί μαζί με ένα πλαίσιο τροφές, ούτε ευθανασία δεν μπόρεσα να τους κάνω, να ησυχάσουν επιτέλους...



Μια χούφτα μέλισσες, μια χούφτα, δεν εγκαταλείπουν, έτσι είναι οι μέλισσες.

Τις λυπάμαι όπως είπε και η φίλη μου, αλλά δεν μπορώ πλέον να κάνω κάτι σε αυτό το σημείο που έφτασε το μελίσσι, χάθηκαν οριστικά.

Σίγουρα φέτος θα χαθούν πολλά μελίσσια ακόμα και δεν θα είναι αυτό το τελευταίο.

Βαρρόα μαζί με νοζεμίαση και πείνα, είναι συνδυασμός που σκοτώνει στην κυριολεξία και αφανίζει κυψέλες, επίσης ευνοεί την ανάπτυξη και άλλων ασθενειών, ενός κακού μύρια έπονται...

Προσπαθώ να πείσω τη φίλη μου την Άνοιξη να δοκιμάσουμε πάλι με μια νέα κυψέλη, (με κάποια παραφυάδα από τις δικές μου που θα καταφέρουν να ξεχειμωνιάσουν, γιατί και εγώ έχω σημαντικές απώλειες και θα πρέπει πλέον να δω το θέμα Καλοκαιρινή θεραπεία βαρρόα με διαφορετικό τρόπο) ελπίζω να καταφέρω να της αλλάξω γνώμη και να μην είναι οριστική η απόφαση της για να τα παρατήσει.

Εξάλλου οι μέλισσες είναι εθισμός, αν τις γνωρίσεις πραγματικά, όσο και να σε απογοητεύσουν, όσες ζημιές και να πάθεις, δεν μπορείς να τις αποχαιρετήσεις οριστικά...μόνο προσωρινά...

Επιμέλεια: Μαρία Βαλαβάνη - Μελισσοκόμος

Δημοσίευση σχολίου

15 Σχόλια

  1. Καλησπερα στα 11 χρονια μελισσια που εχω πρωτη φορα φετος τοσα βαροα κ οσοι δεν κανουν νωρις μαγκες θα εχουμε μεγαλο θεμα.
    Ευχαριστω
    Tzenaro

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κυρία Βαλαβάνη άλλο είναι να αγαπούμε τις μέλισσες και αλλο να τους δίνουμε για την βροχοπνευμονία μόνο τσάι του βουνού.Αυτό ακριβώς είναι η άχνη και η θυμόλη ενάντια στη βαρρόα. Και τις μέλισσες σου παιδεύεις με μια βασανιστική ζωή και με ένα οδυνηρό θάνατο και των γειτόνων. Είμαστε αιθεροβάμονες όσοι πιστεύουμε ότι χωρίς φάρμακο θα επιζήσουν και θα γίνουν παραγωγικά, έχασα πολλά μελίσσια στην αρχή, και όσα ζούσαν αν και τριόροφα δεν έδιναν μέλι. Τώρα δεν χάνω κανένα και πήρα μέλι και απο 15άρη, ορθολογική χρήση του περισσότερο αποτελεσματικού και συντομότερα διασπόμενου συνθετικού χημικού , διάβασε σχετική μελέτη νεοζηλανδικού κρατικού φορέα για τις προτεινόμενες λύσεις αντιμετώπισης του βαρρόα....με μηδέν κατάλοιπα στο μέλι και στο κερί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρέπει να καταλάβουμε ότι για το βαροα είναι μονόδρομος Τάκ τικ και γενικά απαγορευμένα φάρμακα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το έφαγε η βαρρόα το μελίσσι (σε θεραπεία που έκανα με ταινίες με δραστική ουσία FLUMETHRIN μετά από τέσσερις περίπου μέρες, έγιναν καφέ οι πάτοι αν και είχα κάνει και μία με τακ τικ) όλα αυτά μαζί με φτωχή νεκταροέκριση, την νοζεμίαση να καραδοκεί και συν την ασκοσφαίρωση. Που να αντέξουν, πρέπει να είσαι συνέχεια στα φαρμακεία και στα καταστήματα μελ/κων φαρμάκων.
    Πρέπει να τα παρακολουθείς συνέχεια τα μελίσσια και να μπορείς να πάρεις μηνύματα από την συμπεριφορά τους έγκαιρα αλλιώς θα είναι δύσκολο να τα επαναφέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. συναδελφοι καλο θα ειναι οσοι γραφετε για τακ τικ να αναλυετε και ολα τα σχετικα με το σκευασμα αυτο παρενεργειες ,υπολλειματικοτητα και τους χρονους θεραπειας που κανετε χρηση σε αυτο για τους νεοτερους παντα...ενας ημιπαλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιατί πάντα τα χημικά να είναι τα πιο δραστικά?πως επιβίωναν οι μέλισσες μέχρι τώρα μόνες τους?Ή λύση είναι στην φυση....για παράδειγμα κατάφερα να αντιμετωπισω με μεγάλη επιτυχία βαρροα με χυμό λεμονιού σιροπιού με 1/1 μέρη.Η επιτυχία ήταν τεράστια όσο αναφορά για τις λοιπές ασθένειες αν ταιζονται τακτικά και ιδίως σε περιόδους ξηρασίας με σιρόπι+ζαχαροζυμαρο+γυρεοπιτα.Σαν νέος μελισσοκόμος δοκίμασα αρκετά πραγματα και είναι συμπεράσματα ύστερα από πράξη.Οσον αφορά τικ τακ κτλ είναι κάτι το χημικό σαν τις χημειοθεραπείες ένας έλεγχος σε χημείο πιστεύω πάντα πείθει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χωρις φαρμακο δεν κανεις τιποτα η θυμολη και τα λεμονια ειναι να ξεγελαμε τον εαυτο μας αυτη ειναι η αληθεια

      Διαγραφή
    2. Χωρις φαρμακο δεν κανεις τιποτα η θυμολη και τα λεμονια ειναι να ξεγελαμε τον εαυτο μας αυτη ειναι η αληθεια

      Διαγραφή
  7. 9:28 όταν είχα λίγα Μελισσια έλεγα και εγώ τα ίδια,όταν όμως έχασα 40 Μελισσια στα πεύκα δεν μπορώ να κάνω πειράματα με την περιουσία μου που έχω δώσει ένα τσουβάλι λεφτά!ας έρθει κάποιος να κάνει σε 250 Μελισσια θεραπεία με λεμόνι και ΑΝ πετύχει!οχι παιδιά μιλάμε για μια περιουσία όλοι οι επαγγελματίες κάνουνε με απαγορευμένα και αυτό γιατί δεν βγαίνουν οικονομικά γιατί είναι πανάκριβα αλλά ούτε μπορούν να ρισκάρουν αν θα κάνουν δουλειά τα λεμόνια η άχνη και η ακονιζια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμε 9:28 Η λύση που λέει η φύση είναι να έχουμε ενα μελισσι εδώ και ένα μελισσι στα 2 χιλιόμετρα παραπέρα. Αυτή είναι η φυσική διασπορά του μελισσιου. Αμα κάναμε τετοια μελισσοκομία δεν θα είχε φτασει καν η βαρρόα εδώ. Αλλά οπως καταλαβαίνεις αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ούτε καν στη ερασιτεχνική μελισσοκομία. Δυστυχώς με τα υπαρχοντα δεδομένα η μελισσα δεν μπορεί να επιβιωσει χωρίς το μελισσοκόμο.
    Τα "χημικά" είναι πάντα πιο δραστικά γιατί προκειται για απομονωμένες δραστικές ουσίες. Ακόμη και η θυμόλη χημικό είναι, ασχέτως που προέρχεται από τη φύση. Απλά υπάρχει συχνά ο κίνδυνος δημιουργίας ανθεκτικών βαρρόα.
    Εκτός από τις θεραπείες πιστεύω οτι πρεπει να αποφευγεται και η παραπλάνηση εντός του ιδίου του μελισσοκομείου. Η μετάδοση γίνεται από το ένα μελισσι στο διπλανό και λογικά θα ανταλλάσουν και γενετικό υλικό οπότε θα τις οδηγεί σε μεγαλύτερη ανθεκτικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. 10.23 10.24 τα μελισσια που ειναι τωρα στα πευκα με ταινιες μεσα για πειτε μου τι μελι δινουν πευκοτακ-τικ η΄ πευκοτικ-τακ? η λυση για ολους ειναι σχολη και πανεπιστημιο πριν ασχοληθει καποιος με τα μελισσια και οχι αυτο που συμβαινει τωρα με τον καθενα να παριστανει τον εμπειρο και τον παντογνωστη! (και να δινει οτι να ναι συμβουλες σε παλιους και νεους) αυτα τα λιγα ειχα να πω προς το παρον, αντε γιατι περασε και η ωρα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Paulos σου εύχομαι πραγματικά να μην χάσεις Μελισσια από βαροα αλλά εάν έρθει εκείνη η στιγμή θα τρέχεις για βαροστοπ και τακ τικ και εγώ τα ίδια έλεγα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τσιμπουρόσκονη για πρόβατα και σκυλιά μέσα στα μέλια και στα απορροφητικά σαν σφουγγάρι κεριά, επεξεργασμένη με χημικά ζάχαρη, εξηλασμένη πολυστερίνη DOW δίπλα σε κηρήθρες με μέλι, πλαστικές κυψέλες που όταν θα παλιώσουν σε 10-15 χρόνια θα αφήνουν τα κατάλοιπά τους μέσα στην κυψέλη και μετά όταν ο καρκίνος βαράει το κουδούνι στην πόρτα μας μονολογούμε όλοι ότι είναι θέλημα Θεού. Η πιο εύκολη μελισσοκομία είναι αυτή που γίνεται με χρήση τακ τικ και ζάχαρης, τσάμπα μάγκες, τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλησπέρα αν και καθυστερημένα λόγω απουσίας μου, θα ήθελα να δώσω μια απάντηση στα πιο πάνω σχόλια.
    Μοιράζομαι δημόσια κάποιες προσωπικές μελισσοκομικές εμπειρίες και σκέψεις σε ένα blog που διατηρώ εδώ και δυο χρόνια περίπου, καλύπτοντας μια δική μου έκφραση γραφής...
    Οι αναδημοσιεύσεις τους όταν γίνονται, δεν είναι με δική μου προτροπή.

    Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τον εαυτό μου "δάσκαλο" για πω σε άλλους μελισσοκόμους τι να κάνουν στα μελίσσια τους, είμαι ακόμα στο στάδιο που μαθαίνω.
    Εγώ απλά καταγράφω με εικόνες και λέξεις τις δικές μου δραστηριότητες, δοκιμές και σκέψεις, αν βοηθούν κάποιον, έχει καλώς, δεν θέλω να βλάψω κανένα.

    Έχω παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια στη Γεωπονική Αθηνών, ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, προσπαθώ να ενημερώνομαι με αξιόπιστη βιβλιογραφία και έντυπη ειδική ενημέρωση όπως είναι η Μελισσοκομική επιθεώρηση.
    Εκεί διάβασα για τη θεραπεία με ζάχαρη άχνη και θυμόλη.
    Η καλοκαιρινή θεραπεία με θυμόλη και ζάχαρη άχνη, δεν είναι δικό μου πείραμα, είναι έρευνα που έγινε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, εγώ απλά το εφάρμοσα πιστά σύμφωνα με τις οδηγίες.
    Η δημοσίευση των σκέψεών μου σκοπό είχε να προβληματίσει για τις μελλοντικές επιλογές που οφείλω να κάνω.
    Χρησιμοποιώ Θυμόλη για τη Νοζεμίαση, οξαλικό για τη βαρρόα το Χειμώνα και (όσο κυκλοφορούσε) το hopgurd για καλοκαιρινή θεραπεία, δοκίμασα κάτι άλλο και φέτος πήγε πολύ άσχημα, αυτό το κακό αποτέλεσμα μοιράστηκα δημόσια εκφράζοντας τους προβληματισμούς μου,τίποτα περισσότερο.
    Δεν νομίζω να υπάρχει μελισσοκόμος, ειδικά φέτος, που να μην έχει κάποια απώλεια, όποια θεραπεία και αν επέλεξε.
    Μακάρι να υπήρχε η μια και μοναδική "θαυματουργή" θεραπεία για τις μέλισσες, όλοι θα το θέλαμε, όμως δεν υπάρχει.
    Απλά όλοι προσπαθούμε (και εγώ μαζί) δοκιμάζοντας να βρούμε τη χρυσή τομή, αποτελεσματική θεραπεία με τις λιγότερες απώλειες και για τις μέλισσες και για το μέλι και για το μελισσοκόμο και για τον καταναλωτή, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
    Από τα αποτελέσματα και τις προσδοκίες που έχει ο καθένας μας, αποφασίζει και το δρόμο που θα επιλέξει στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΝΑ ΚΑΘΗΕΡΩΘΗ ΚΑΠΟΙΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΠΟΥ ΝΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ
    ΜΟΝΟΝ Η ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ & ΕΜΠΟΡΟΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΛΙ ΠΟΥ
    ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΝΓΚΟΣΜΙΟΣ & ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΓΝΟ
    ΓΝΗΣΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΛΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΜΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΠΟ 8,00 ΕΩΣ 12,00 ΕΥΡΩ ΤΟ ΚΙΛΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!