Χωρίζουμε παραφυάδες με γερές βασίλισσες και κάνουμε δυνατά μελίσσια

Σήμερα θα μάθουμε πως να φτιάχνουμε παραφυάδες με γερές βασίλισσες για να γίνονται δυνατά τα μελίσσια μας. Μερικοί μελισσοκόμοι θαρρούν πως πρόκειται για κάτι δύσκολο, και αγχώνονται όταν ακούν βασιλοτροφία ή επιλογή γονιδίων. Συνάδελφοι όλα είναι πολύ απλά και σήμερα θα προσπαθήσω να σας τα μεταδώσω όλα όσο μπορώ πιο απλά.


Όταν αποφασίσουμε να φτιάξουμε τα νέα μας μελίσσια την Άνοιξη το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να επιλέξουμε τα μελίσσια που θα πολλαπλασιάσουμε. Όταν λέμε "επιλογή γονιδίων" εννοούμε να διαλέξουμε τα καλύτερα μελίσσια μας. Και όταν λέμε καλύτερα εννοούμε να έχουν πολύ πλυθησμό να μην αρρωσταίνουν και να έχουν μεγάλη παραγωγή μελιού πρόπολης κλπ. Ο μελισσοκόμος επιλέγει ένα καλό μελίσσι με κύριο παράγοντα την παραγωγή μελιού.

Αφού επιλέξουμε το σωστό μελίσσι μετά θα πρέπει να φτιάξουμε βασίλισσες. Η βασιλοτροφία δεν είναι τίποτα δύσκολο, οι μέλισσες αν τους δώσουμε τις κατάλληλες συνθήκες μπορούν να δημιουργήσουν τις καλύτερες και παραγωγικότερες μάνες. Το μυστικό της επιτυχίας είναι τα βασιλικά κελιά να γίνουν από μελίσσι τουλάχιστον 7-10 πλαίσια σε πλυθησμό. Αυτό συμβαίνει επειδή όσες περισσότερες οι μέλισσες τόσο περισσότερος και θρεπτικότερος είναι ο βασιλικός πολτός που ταίζουν. Αν μια βασίλισσα είναι καλοθρεμμένη και έχει καλά γονίδια θα γίνει πολύ καλή, αντιθέτως αν μείνει ατροφική στη βρεφική της ηλικία τα αποτελέσματα θα είναι αμφίβολα.

Πως κάνουμε το μελίσσι να φτιάξει δικές του καλές βασίλισσες;
Όταν ένα μελίσσι μείνει χωρίς μάνα, δηλαδή γίνει όρφανο, απο την έλλειψη φερομόνης μέσα σε 24 ώρες αρχίζει να φτιάχνει βασιλοκελιά. Το κάνει ενστικτωδώς. Ο μελισσοκόμος λοιπόν που θέλει να φτιάξει βασίλισσες αφαιρεί με λίγο πλυθησμό τη βασίλισσα - όχι λιγότερο απο 3 πλαίσια - και το υπόλοιπο μελίσσι που θα μείνει θα κατασκευάσει βασιλοκύτταρα από τον ξεσκέπαστο γόνο. Όσα περισσότερα τα πλαίσια με τον ξεσκέπαστο γόνο, τόσα περισσότερα βασιλικά κελιά θα έχουμε.

Αφού σφραγιστούν όλα τα βασιλικά κελιά μετά από μια εβδομάδα μπορούμε αυτό το μελίσσι να το χωρίσουμε, για κάθε παραφυάδα 2-3 πλαίσια από τα οποία ένα θα είναι γόνος με βασιλοκελιά επάνω. Αν έχουμε πυρετό σμηνουργίας τη συγκεκριμένη περίοδο κόβουμε τα βασιλοκελιά και αφήνουμε τα 2-3 μεγαλύτερα με το μάτι, για να μη μας φύγει κανένα σμήνος λόγω σμηνουργίας - συμβαίνει καμιά φορά μέσα στον Μάιο.

Ή ανοιξη είναι μια περίοδος όπου μπορούμε να κόψουμε μελίσσι με ένα πλαίσιο πλυθησμό και αυτό να μεγαλώσει μεχρι το καλοκαίρι. Απο τους μελισσοκόμους υπάρχει πληθώρα μεθόδων για να κόψετε τις δικές σας παραφυάδες και εδώ θα προσπαθήσουμε να σας τις μάθουμε όλες μια προς μία.

Και πριν κλείσω να σας πω άλλο ένα μυστικό. Βλέπετε τα βασιλοκελιά στις παρακάτω φωτογραφίες;






Είναι τζούφια! Δηλαδή δεν μπορούν να έχουν βασίλισσα μέσα τους. Ξέρετε γιατί; Γιατί δίπλα έχει κηφηνόγονο και οι μέλισσες μπερδεύτηκαν. Οι μέλισσες δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τον γόνο σε προ νυμφικό στάδιο δηλαδή τις εργάτριες απο τους κηφήνες. Έτσι μπορούν να μπερδευτούν και να ταΐσουν βασιλικό πολτό και να θρέψουν κηφήνα αντί για βασίλίσσα. Φυσικά ο κηφήνας δεν μπορεί να ζήσει υπό τέτοιες συνθήκες και μετά απο λίγες μέρες θα ψοφήσει και θα πάρει ένα πιο σκούρο χρώμα. Επίσης μερικές φορές μπορεί να βρούμε τζούφια κελιά χωρίς να έχουν τίποτα μέσα. Ο έμπειρος μελισσοκόμος τα καταλαβαίνει από την εμφάνιση, ο νεος μελισσοκόμος όμως θα πρέπει να τα κοιτάξει με κόντρα τον ήλιο. Αν δει σκούρο η σκιά μέσα πάει να πεί οτι υπάρχει βασίλισσα...