Widget Recent Post No.

Εξίσωση Μελισσιών. Ένας στρατηγικός χειρισμός!


 Σε λίγες μέρες μας αποχαιρετά ο Γενάρης, ο μήνας που βρίσκεται στα μέσα του δικού μας χειμώνα. Όπως όμως έχουμε ξαναγράψει, δεν ισχύει το ίδιο και για τα μελίσσια μας. Αυτά λειτουργούν με άλλους κανόνες και σε άλλους ρυθμούς, και βιώνουν τις εναλλαγές των τεσσάρων εποχών του έτους με άλλα, δικά τους κριτήρια. Έτσι και αυτός ο πρώτος μήνας του έτους, για τις μέλισσες σηματοδοτεί την νέα τους μελισσοκομική χρονιά. Οι μάνες έχουν ξεκινήσει ήδη τις γέννες τους- όπου τις είχαν σταματήσει - ή επιταχύνουν τον ρυθμό τους, όπου δεν είχαν διακόψει.

Αυτά όλα πρέπει να τα γνωρίζει και να τα λαμβάνει υπ όψη του κάθε προνοητικός μελισσοκόμος, γιατί κάποιες εργασίες και μερικοί χειρισμοί πρέπει να γίνουν – και πολύ περισσότερο, πρέπει να γίνουν εγκαίρως!

Ένας από τους χειρισμούς που τον χαρακτηρίζουμε «στρατηγικό», είναι και η εξίσωση της δύναμης των μελισσιών μας. Οι τρόποι και η μεθοδολογία που πρέπει να ακολουθήσουμε, για να έχουμε το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα, θα αναπτυχθούν στη συνέχεια, αφού όμως πρώτα δούμε τους λόγους που μας οδηγούν σε αυτόν το χειρισμό της εξίσωσης.

Με σειρά σπουδαιότητας:

  1. Ομαδοποιούνται οι μελισσοκομικοί χειρισμοί που έχουμε να κάνουμε στο μελισσοκομείο μας.
  2. Μειώνεται ο απαιτούμενος χρόνος των εργασιών μας.
  3. Ενισχύονται τα μέτρια μελίσσια μας.
  4. Διασώζονται τα πολύ αδύναμα και σχεδόν καταδικασμένα μελίσσια μας.

 Τώρα μπορούμε να περιγράψουμε τη μεθοδολογία που πρέπει να ακολουθήσουμε για τον χειρισμό της εξίσωσης των μελισσιών μας.
Μετά από μια προσεκτική επιθεώρηση που θα κάνουμε, όταν οι καιρικές συνθήκες μας το επιτρέψουν, θα κατατάξουμε τα μελίσσια μας σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με τον πληθυσμό και το γόνο τους..
Στα δυνατά, στα μεσαία και στα αδύναμα μελίσσια.

Η εξίσωση δυνάμεων γίνεται πάντα μεταξύ των δυο πρώτων κατηγοριών και σε αυτή τη διαδικασία είναι λάθος να συμμετέχουν τα αδύνατα μελίσσια, τα οποία θα εξισωθούν και αυτά στη συνέχεια με τα άλλα, μα όχι από κάποια βοήθεια που θα έρθει από έξω. Θα πληρώσουν το τίμημα της εξίσωσης, με την συνένωση τους ανά δυο ή ανά τρία – ανάλογα με τον βαθμό αδυναμίας τους.

Ας δούμε όμως πως ακριβώς πετυχαίνουμε την εξίσωση δυνατών και μετρίων μελισσιών.
Υπάρχουν δυο-τρεις τεχνικές που μπορούμε να εφαρμόσουμε σε αυτές τις περιπτώσεις και οι συνθήκες που επικρατούν κάθε φορά, θα μας οδηγήσουν στην πλέον κατάλληλη.
Το πρώτο που μπορούμε να κάνουμε, και που είναι η πιο εύκολη λύση, είναι να αλλάξουμε θέσεις μεταξύ ενός δυνατού και ενός αδύναμου μελισσιού. Σε μια τέτοια περίπτωση, το δυνατό θα οπισθοδρομήσει κάπως, αλλά το αδύνατο θα ενισχυθεί πολύ από τον πληθυσμό όλων των εξωτερικών μελισσών του δυνατού.

Μια άλλη λύση είναι να μεταφέρουμε πλαίσια με γόνο από τα δυνατά στα αδύνατα, με  ή χωρίς τον πληθυσμό τους, ανάλογα πάντα με τις συνθήκες που επικρατούν και παίρνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας.

Ένας ακόμα τρόπος που χρησιμοποιούσαν οι παλιοί καλοί μελισσοκόμοι, είναι η μεταφορά προμηθειών από τα πλούσια, στα φτωχότερα μελίσσια.

Όπως ήδη αναφέραμε, τα αδύνατα μελίσσια θα πρέπει μοιραία να τα συνενώσουμε, αν κρίνουμε πως το μέγεθός τους και ο ρυθμός ανάπτυξής τους δεν θα τους επιτρέψει να λάβουν μέρος στην επερχόμενη, μεγάλη ανθοφορία-στόχο.

Επειδή έχουμε γράψει ξεχωριστό άρθρο με θέμα «Συνένωση Μελισσιών», στο οποίο μπορείτε να ανατρέξετε, κρίνουμε σκόπιμο να μην τα επαναλάβουμε εδώ.
Τέλος, υπάρχει και η μέθοδος Αλεξάντερ, που μπορεί να εφαρμοστεί  για να εξισώσουμε είτε ένα αδύνατο είτε ένα μέτριο μελίσσι, με ένα δυνατό. 

Σύμφωνα με αυτή τη μέθοδο τοποθετούμε πάνω σε ένα δυνατό μελίσσι ένα μέτριο ή ένα αδύνατο, παρεμβάλλοντας ένα  βασιλικό διάφραγμα (σ.σ Κατά τη γνώμη μας διπλό) και τηρώντας όλους τους κανόνες ασφαλούς συνένωσης, όπως εφημερίδα, ψεκασμούς κλπ.
Δεν δίνουμε καμιά άλλη είσοδο στις μέλισσες του πάνω μελισσιού, για να αναγκαστούν οι συλλέκτριες του να περνάνε μέσα από τα διαφράγματα και το κάτω δυνατό μελίσσι.

Με το τρόπο αυτό, το πάνω μελίσσι επωφελείται από τη ζέστη του κάτω, από τις εσωτερικές του μέλισσες που όποτε χρειαστεί ανεβαίνουν πάνω για να φροντίσουν τον γόνο και φυσικά από τα αποθέματά του.
Αν δε το κρίνουμε σκόπιμο, μπορούμε να μεταφέρουμε και μερικά πλαίσια γόνου από το κάτω, στο πάνω μελίσσι, οπότε σύντομα τα δυο αυτά μελίσσια θα γίνουν ισοδύναμα. 

Να τονίσουμε και πάλι ότι οι εκάστοτε συνθήκες είναι εκείνες που θα μας «πουν» ποιόν από όλους αυτούς τους τρόπους εξίσωσης, ή ποιο συνδυασμό τους, θα επιλέξουμε.

Κλείνοντας, να επισημάνουμε πως η επιλογή της εξίσωσης των μελισσιών μας, εμφανίζει και δυο πιθανά μειονεκτήματα.

  1. Μειώνει τις επιλογές μας, αν θέλουμε να εφαρμόσουμε διαφορετικά συστήματα εκμετάλλευσης και επομένως χρειαζόμαστε μελίσσια διαφορετικής δυναμικότητας.
  2. Μπορεί να βοηθήσουμε μελίσσια που κρύβουν σοβαρές αδυναμίες, όπως μη παραγωγική μάνα για παράδειγμα, τα οποία θα δείξουν το πρόβλημά τους, μόλις σταματήσουμε την «έξωθεν» βοήθεια.

 Επιμέλεια: Μανόλης Δερματης, ερευνητής μελισσοκόμος, συγγραφέας του βιβλίου "Η Ιστορία Μιας Βασίλισσας"


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια