Widget Recent Post No.

Μελισσοθεραπεία. Είναι αξιόπιστη?




Όταν λέμε μελισσοθεραπεία, εννοούμε τις ιατρικές εφαρμογές όλων των προϊόντων της μέλισσας στο σύνολό τους. Η μελισσοθεραπεία εμφανίζεται για πρώτη φορά στα γραπτά των Κινέζων, των Αιγυπτίων και των Ινδών, όπου γινόταν εφαρμογή της από αρχαιοτάτων χρόνων – υπάρχουν αναφορές για έως και 6000 χρόνια πριν. Στη συνέχεια τη συναντάμε στη Βίβλο, στο Κοράνι και στους αρχαίους Έλληνες.

Ο Ιπποκράτης για παράδειγμα, θεράπευε τους ασθενείς του με κεντρίσματα μελισσών.
Στην «εποχή» μας την επαναφέρει το 1888 ο Αυστριακός γιατρός Φίλιπ Τερκ, ο οποίος σε ένα σύγγραμμα του αναφέρεται στα ευεργετικά αποτελέσματα του κεντρίσματος των μελισσών, σε όσους έπασχαν από ρευματισμούς.

Στην εποχή μας θεωρείται μέρος της «εναλλακτικής ιατρικής» και αντιμετωπίζεται από την κλασσική ιατρική σαν επικουρικός τρόπος αντιμετώπισης ασθενειών, και όχι σαν μια μέθοδος ισάξιας της κλασικής ιατρικής. 
Η μελισσοθεραπία όμως συνεχίζει να έχει πολλούς οπαδούς σε χώρες της ανατολής κυρίως, και έχει κάνει και μεγάλες προόδους στο κλάδο της κτηνιατρικής, όπου τα αποτελέσματα σε κάποιες περιπτώσεις είναι εντυπωσιακά, και όπου αποδεικνύεται περίτρανα πως τα περί αυθυποβολής και άλλες τέτοιες ανακρίβειες – όσον αφορά την  εφαρμογή της στους ανθρώπους - είναι ένας μεγάλος μύθος, των ισχυρών κυρίως, δυτικών, ιατρικών συμφερόντων.

Ας δούμε όμως μία  προς μία τις ιδιότητες που έχουν, από ιατρικής άποψης, τα προϊόντα της μέλισσας.

Το μέλι, κατ αρχάς, είναι γνωστό πως έχει ισχυρές αντιμικροβιακές ιδιότητες, ενώ ανακουφίζει τις εσωτερικές διαταραχές, τα έλκη του στομάχου, την αϋπνία, τους πονόλαιμους, μερικές καρδιακές παθήσεις και γενικά έχει ευεργετική επίδραση και στην καρδιά. 

Βέβαια το μόνο μέλι που έχει αναγνωριστεί διεθνώς σαν φάρμακο, είναι το μέλι μανούκα, της Νέας Ζηλανδίας, αλλά από την άλλη, πολλά νοσοκομεία και πανεπιστημιακές κλινικές σε ολόκληρο το κόσμο,  χρησιμοποιούν μέλι για τις αντισηπτικές του ιδιότητες, για να επουλώνουν πληγές, 
εγκαύματα κλπ. Σε κάποια από αυτά μάλιστα, γίνονται πειράματα και για την ενδεχόμενη δράση του ενάντια στο καρκίνο.

Η πρόπολη, στη συνέχεια, έχει μια σειρά από ιδιότητες που θα ζήλευαν τα περισσότερα χημικά φάρμακα της κλασικής ιατρικής. Είναι Αντιφλεγμονώδης, Αντιισταμινική, Αντιοξειδωτική και έχει Ανοσοποιητική δράση. Περιέχει Αντι-ιικές και Αντιμυκητιακές ιδιότητες και  έχει αποδειχτεί ότι διεγείρει και ενισχύει το γενικό και ειδικό ανοσοποιητικό σύστημα. Ακόμα πιθανολογείται και η αντικαρκινική της δράση. 

Ο Βασιλικός Πολτός, από την άλλη, ερευνάται για τη θετική σου δράση στην ανάπλαση των κυττάρων, στα αυτοάνοσα νοσήματα αλλά και στην οστεοπόρωση.

 Η γύρη, με τη σειρά της, βοηθάει στην αντιμετώπιση παθήσεων του προστάτη, του πεπτικού συστήματος, του καρδιολογικού συστήματος και της αναιμίας, ενώ το κερί έχει τις δικές του ξεχωριστές και μαλακτικές ιδιότητες.

Αφήσαμε το δηλητήριο για το τέλος, λόγω των  πιο άμεσων και αποδεδειγμένων αποτελεσμάτων που έχει  σε κάποιες συγκεκριμένες παθήσεις, όπως στην αρθρίτιδα, τους ρευματισμούς, αλλά και σε κάποια αυτοάνοσα νοσήματα, όπως στη σκλήρυνση κατά πλάκας. Όπως και στα άλλα προϊόντα της μέλισσας, έτσι και το δηλητήριο, βρίσκεται στο μικροσκόπιο της έρευνας για τις πιθανές αντικαρκινικές του ιδιότητες.

Θα ήταν παράληψη να μην μιλήσουμε για τα θεαματικά αποτελέσματα που έχει η μελισσοθεραπία, στην αντιμετώπιση των δερματικών παθήσεων – εξωτερική χρήση- όπως είναι τα φαινόμενα της χαλάρωσης και της γήρανσης της επιδερμίδας.
Θα πρέπει να διευκρινίσουμε πως τα προϊόντα που προορίζονται για  μελισσοθεραπευτική αγωγή πρέπει να είναι εξαιρετικής ποιότητας και παντελώς απαλλαγμένα από φάρμακα και πάσης φύσεως ρύπους.

Θα είναι μεγάλο το κέρδος, αν στο μέλλον οι μελισσοκόμοι, συνεργαζόμενοι με τους μελισσοθεραπευτές, καταφέρουν να παρακάμψουν τον κλασικό τρόπο αντιμετώπισης των ασθενειών, και εδραιώσουν την μελισσοθεραπία σαν ένα ισάξιο, για να μην πούμε ανώτερο, τρόπο αντιμετώπισης μιας σειράς ασθενειών.

Εξ άλλου, η ίδια η κλασική-δυτική ιατρική, έχει αρχίσει να τα βρίσκει δύσκολα στο τρόπο αντιμετώπισης κάποιων μολυσματικών παθήσεων, που έχοντας την ευχέρεια να προσαρμόζονται και να μεταλλάσσονται, δείχνουν μεγάλες αντοχές στην εφαρμογή των μονοδραστικών σκευασμάτων που αυτές προωθούν.

Με άλλα λόγια, η ίδια η κλασική ιατρική έχει αρχίσει να προβληματίζεται για την αποτελεσματικότητα της σε μια σειρά παθήσεων και να αναζητά κάποιες εναλλακτικές λύσεις. Στην προσπάθεια της αυτή όμως βρίσκει ισχυρή αντίσταση από τις δυτικές πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες, που φοβούνται μήπως πληγούν τα συμφέροντα τους και προπαγανδίζουν τα πλεονεκτήματα της δυτικής-κλασσικής ιατρικής.

Εμείς όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η διαφορά μεταξύ δυτικής και ανατολικής ιατρικής φιλοσοφίας, είναι πως η πρώτη προσπαθεί να απομακρύνει τον θάνατο, ενώ η δεύτερη να διαφυλάξει τη ζωή!

Κλείνοντας, ας αναφέρουμε αυτό που είπε κάποιος μεγάλος υποστηριχτής της μελισσοθεραπίας.
«Εκείνο που ίσως δεν την αφήνει ακόμα να γίνει απόλυτα αξιόπιστη, είναι τα πολλά και θαυμαστά πράγματα που υπόσχεται».

Αυτό όμως, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη στην εξάπλωση και αποδοχή της, σαν μια εναλλακτική – σε πρώτη φάση - μα απόλυτα αξιόπιστη λύση στην αντιμετώπιση κάποιων παθήσεων.

Επιμέλεια: Μανόλης Δερματης, ερευνητής μελισσοκόμος, συγγραφέας του βιβλίου "Η Ιστορία Μιας Βασίλισσας"

Ορεινή Μέλισσα

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια